Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

جمعه هشتم اکتبر مراسم گرامیداشت کشته شدگان سال شصت و هفت با عنوان «دادخواهی قربانیان خشونت سیاسی در جمهوری اسلامی» در پاریس برگزار شد. در این مراسم که به همت «کمیته ضد سرکوب شهروندان ایرانی» شکل گرفته بود، تعدادی از فعالان سیاسی و بازماندگان آن سال‌ها سخنرانی کردند. این سخنرانان که از طیف‌های مختلفی دعوت شده بودند عبارت بودند از میهن جزنی، رضا اکرمی، رضا معینی، رضا علیجانی و ایرج مصداقی.

در جریان اعدام‌های گروهی تابستان سال شصت و هفت، هزاران زندانی سیاسی که عمدتا از گروه‌های چپ و سازمان مجاهدین خلق بودند در زندان‌های اوین و گوهردشت اعدام شدند. تعدی از این اعدام شدگان در بهشت زهرا و تعداد بیشتری در گورهای دسته جمعی در خاوران تهران مدفون هستند.

مراسم یادبود با یک دقیقه سکوت به یاد کشته شدگان این اعدام ها آغاز شد. سپس «ایرج مصداقی» از هواداران سازمان مجاهدین خلق و از بازماندگان کشتار سال ۶۷ زندان گوهردشت اولین سخنرانی را انجام داد. مصداقی در صحبت‌های خود ضمن نمایش اسلایدهایی از زندان‌های اوین و گوهردشت بر این نکته تاکید کرد که برای محاکمه عاملان و آمران این کشتار بیش از هر چیز نیاز به مستند‌سازی و جمع آوری اطلاعات وجود دارد، اتفاقی که به نظر وی نیاز امروز جامعه ماست. مصداقی همچنین گفت که با مطالعه‌ای که انجام داده توانسته فهرست اسامی بسیاری از این اعدام شدگان را جمع آوری کند.

دومین سخنران این مراسم «رضا علیجانی» بود. علیجانی روزنامه نگار، فعال سیاسی و ملی مذهبی است که در سال‌های دهه شصت در «اوین» زندانی است. علیجانی در سخنان خود اعدام زندانیان سیاسی در سال های شصت را «هولوکاست ایرانی» نامید و آن را بالاترین نقطه منحنی خشونت در تاریخ ایران دانست. وی با تاکید بر اینکه مطلقه بودن و پاسخگو نبودن حکومت دلیل به وجود آمدن این فجایع است با بررسی راه های مختلف برخورد با این اتفاق تاکید کرد که کشتارهای دهه شصت باید تبدیل به نماد اوج خشونت در وجدان عمومی جامعه شود. علیجانی این را تنها راه پرهیز از تکرار چنین فجایعی دانست.

«رضا معینی» مسوول میز ایران، افغانستان و تاجیکستان سازمان گزارشگران بدون مرز در سخنان خود خواستار همگرایی و توافق ملی بر سر روشن شدن ابعاد این ماجرا و محاکمه عاملان و آمران این جنایت در دادگاه های علنی شد. وی این همگرایی را پیش شرط لازم دانست و تاکید کرد در صورتی که مجامع بین المللی بخواهند راسا نسبت به این امر اقدام کنند ممکن است مانند افغانستان و کامبوج عدالت قربانی صلح و امنیت بین المللی شود.

چهارمین سخنران این مراسم «رضا اکرمی» در سخنان خود با ذکر این نکته که کشتار ۶۷ بزرگترین فاجعه تاریخ معاصر ایران است، از اصلاح‌طلبان و اپوزیسیون فعلی که در آن زمان در راس قدرت بودند خواست تا در روشن شدن ابعاد این فاجعه پیشقدم شوند… بقیه را اینجا بخوانید

پایگاه خبری فعالان حقوق بشر و دموکراسی در ایران اعلام کرد بر اساس این خبر رییس دارالقرآن بند 2 در این زندان به مذهب زندانیان کرد اهل تسنن توهین کرده و آن ها را «حیوان» خطاب کرده است. همچنین گفته می شود او زندانیان عادی و شرور را علیه زندانیان سیاسی کرد تحریک کرده و آن ها را به کار اجباری واداشته است.

به دنبال امتناع زندانیان کرد از انجام کار اجباری به آن ها حمله شده و پس از درگیری دو تن از آن ها به سلول انفرادی و سپس بند 6 زندان گوهر دشت منتقل شده اند.
پس از این اتفاق زندانیان سیاسی کرد اعلام کرده اند تا زمانی که حقوق اولیه آن ها به رسمیت شناخته نشود به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
دربارۀ این رویداد با کاوه قریشی، روزنامه نگار کرد ساکن آلمان گفت و گو کردیم. 
کاوه قریشی دربارۀ هویت زندانیانی که اعتصاب کرده اند، گفت: این 26 نفر زندانیان عقیدتی هستند که به خاطر داشتن عقاید مذهبی زندانی شده اند. آن ها بر سر وابستگی و نزدیکی به گروه های افراطی مذهبی در سال های گذشته در برخی شهرهای کردستان و آذربایجان غربی بازداشت شده اند که آن ها را از زندان های این استان ها به زندان رجایی شهر منتقل کردند.
او تعداد زندانیان عقیدتی کرد در زندان رجایی شهر را بین 30 تا 40 نفر دانست که در میان آن ها شش نفر به اتهام مشارکت در ترورهای زنجیره ای سال 1386 از جمله ترور امام جمعۀ سنندج بازداشت شده اند.
این افراد وابسته به گروه… بقیه را اینجا بخوانید و بشنوید

جنبش اعتراض به وضعيت اقتصادی و نابرابری اجتماعی در آمريکا در جذب پشتيبانان خود، حتی در ميان مقامات حکومتی، موفقيت‌های تازه‌ای کسب کرد.

به گزارش رويترز، باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا و جو بايدن معاون وی، به رنجش و خشمی که در حال حاضر بخشی از مردم آمريکا را در برگرفته پی برده‌اند.

باراک اوباما در مورد اعتراضات مردمی در آمريکا گفت: «اين تظاهرات نشان‌دهنده شک و ترديد گسترده‌ای است که در مورد کارکرد دستگاه اقتصادی کشور ابراز می‌شود.»

جو بايدن نيز در اين‌باره گفت: «آمريکايی‌ها فکر می‌کنند که سيستم اقتصادی ناعادلانه است.»

از زمان آغاز جنبش “تسخير وال استريت” از روز ۲۶ شهريورماه سال جاری (۱۷ سپتامبر) تاکنون، اعتراضات در شهرهای آمريکا چندين برابر شده است. در اين مدت گردهمايی‌هايی در شهرهای تمپا، ترنتون، جرسی سيتی، فيلادلفيا، نورفلک، شيکاگو، سنت لوئيز، هوستون، سن آنتونيو، آستين، نشويل، پورتلند، سياتل و لس آنجلس، برگزار شده است.

اتحاديه‌های صنفی و دانشجويان نيز به صف معترضان پيوستند؛ موضوعی که نشان‌دهنده رشد جنبشی است که همچنان ادامه دارد

در تظاهرات چهارشنبه ۱۳ مهر (پنجم اکتبر) در ميدان فولی منطقه منهتن نيويورک، اتحاديه‌های صنفی و دانشجويان نيز… بقیه را اینجا بخوانید

همه شما شاهدید که من شخصاً کرزای را دوست دارم. اما این دوستی سر جای خودش محفوظ، طنز راه خود را می‏رود. این را خود پرزیدنت هم می‏داند و چه بسا از مزاخ ما خنده بر لب او هم بنشیند:

آقای کرزی در مصاحبه با بی بی سی فقدان امنیت در افغانستان را یکی از بزرگترین کمبودهای دولت خود عنوان کرد.

خوب این شفاف سازی خوب است چون ما تا به امروز این واقعیت را نمی‏دانستیم و چه بسا عده‏ای فکر می‏کردند یکی از بزرگترین کمبودهای دولت او چغندر قند است.

رئیس جمهوری افغانستان در این گفت و گو گفت: تشکیل نیروی امنیتی در داخل افغانستان مدتها پیش از این باید انجام می‏شد.

در اینجا باید پرزیدنت منظورش را از اصطلاح «ازمدتها پیش» روشن می‏کرد چون ذهن آدم تا زمان اعلیحضرت امان‏الله خان هم می‏رود.

حامد کرزی در جریان این گفتگو با اشاره به حملات  اخیر و هدف قرار دادن نیروهای ناتو گفت این “نقطه ضعفی جدی است” که طالبان می‏تواند چنین حملاتی را انجام دهد.

واقعاً ممنونم از جناب کرزای، من تا همین دیروز فکر می‏کردم همه اینها شوخی است.

پرزیدنت کرزای ریشه این مشکلات را “در خارج از کشور” دانست و انگشت اتهام را متوجه پاکستان کرد.

احتمالاً حامد کرزای می‏داند که جمهوری اسلامی از انگشت خوشش نمی‏آید مخصوصاً انگشت اتهام و الا پرزیدنت هوشیار افغانستان می‏داند ریشه‏ای در منطقه نیست که به ریش نظام وصل نباشد.

رئیس جمهور افغانستان اعتراف کرده که گفتگو با طالبان پس از ترور برهان‏الدین ربانی، با مشکلاتی جدی روبرو شده است.

نه بابا؟ اصلاً فکرش را هم نمی‏شد کرد! حیف شد.

آقای کرزی در عین حال گفته است: «جایی را پیدا کنید، ما حاضر به گفتگو با شما خواهیم بود.»

پاکستان خوب است؟ ایران چطور؟

حامد کرزی ناکامی در مقابله با فساد مالی در افغانستان را یکی دیگر از ناکامی‏های دولت‏اش عنوان کرد! ولی کشورها و دولت‏های خارجی را در گسترش آن مقصر دانست.

در مورد ناکامی در مقابله با فساد مالی پرزیدنت  باید به فکر مالی خودش باشد و نباید خودش را زیاد ناراحت کند. اینهمه ناکامی هست اینهم بالاش. با همه دوستی‏ای که با جناب کرزای دارم و علیرغم دشمنی با نظام جمهوری اسلامی باید بگویم در فساد مالی مملکت ما خودکفاست. ما میلیاردهای خودمان را نمی‏گذاریم برویم سراغ صنار سه شاهی‏ای که می‏ماند در افغانستان.

آقای کرزی در این مصاحبه گفته است در سال ۲۰۱۴  از قدرت کناره گیری خواهد کرد.

جواب ایشان نباشد اما دوصد گفته چون نیم کردار نیست.

 او در این مصاحبه گفته است: درباره جانشین‏اش اقداماتی انجام داده است.

من احمق تا همین حالا فکر می‏کردم در افغانستان رئیس جمهور با انتخابات برگزیده می‏شود!

بعد از تحریر: عکس تزئینی است. پرزیدنت کرزای مجبور شده با این دو دشمن ملت افغانستان عکس بگیرد. ناراحتی از صورت پرزیدنت کرزای هویداست اما آن دو دشمن به ریش چه کسی می‏خندند والله اعلم بالصواب.

عیسی سحرخیز روزنامه‌نگار زندانی با شرایط جسمی وخیم دست به اعتصاب غذا زده است. فرزند او مهدی سحرخیز می‌گوید، پدرش در ادامه دست به اعتصاب دارو خواهد زد. همچنین ۲۶ زندانی کرد زندان رجایی‌شهر نیز اعتصاب غذا کرده‌اند… بقیه را اینجا بخوانید

مانی. ب در وبلاگ 4دیواری نگاهی انداخته به مسئله اختلاس. اینجا بخوانید

اسامی تعدادی از اعدام و کشته شدگان بلوچ توسط نيروهای انتظامی رژيم جمهوری اسلامی ايران بعد از سال 2004ميلادی تا سال 2010. برای دیدن لیست اینجا کلیک کنید

مرگ  بهنام و نهال، حذف زن، و منطق “روز” نامه نگاری !

در دو هفته‏ای که گذشت، چند مرگ فضای مجازی را به خود اختصاص داد ، مرگ بهنام گنجی و نهال سحابی ، موجبات حرف و حدیث‏هایی در این فضای مجازی شد. یکی آنها را رومئو ژولیت نامید و دیگری بر روی فرضیه‏ی رومئو ژولیت خط کشید و…

و آنچنان جنجالی به پا کردند که انگار همه از خاطر بردند که این دو انسان جوان به راستی و در فضای واقعی مرده‏اند و نه در فضای مجازی. که این دو انسان دو پروفایل در دنیای مجازی نبوده‏اند که با یک کلیک حذف شوند، دو انسان واقعی بودند و بنا بر تصمیم خود، درست یا غلط، مرگ را انتخاب کرده‏اند.

من هم مثل شما از انگیزه‏های این دو برای انتخاب مرگ چیزی نمیدانم. انگیزه‏های اصلی اکنون در خاک خفته‏اند و   مصاحبه‏های متعدد و پشت سرهم با مقاصد مختلف با پدر نهال که مسلما مرد زجر دیده‏ای است و اکنون شاید به قصد حفظ حرمت و آبروی دخترش حرفهایی را هم به زبان بیاورد که حقیقت محض هم نیست، دردی را از انسانهایی که مرگ انتخاب کردند حل نمیکند… بقیه را اینجا بخوانید

امروز بعدازظهر (۱۴ مهر) به فروشگاه اپل در خیابان ریجنت (Regent Street) رفتم تا واکنش مردم نسبت بهمرگ استیو جابز را مشاهده کنم.

زمانی که به در ورودی فروشگاه اپل رسیدم جمعیت نسبتا زیادی در مقابل این فروشگاه ایستاده بودند و هر از چند گاهی یکی سیبی گاز می‌زد و در کنار یکی از ویترین‌های فروشگاه می‌گذاشت و یکی دیگر پیامی می‌نوشت و آن را بر روی دیوار نصب می‌کند و یکی دیگر دسته گلی را می‌گذاشت و چند دقیقه‌ای می‌ایستاد و با گرفتن چند عکس می‌رفت.

در مدت زمانی حدود ۱۵ دقیقه‌ای که نظاره‌گر مردم بودم و مشغول عکس گرفتم با آیفون ۳GS، زنی میانسال را دیدم که در کنارم ایستاده بود و… بقیه را اینجا بخوانید

تظاهرات معترضان در اطراف خيابان وال استريت آمريكا ادامه دارد و پليس به جان معترضان افتاده.

هنوز از حضور لباس شخصی‏ها و قطع فیس بوک و کشت و کشتار، گزارشی نرسیده  اما پلیس کوتاهی نکرده  و موتور سواران جولان خود را داده‏اند. در بعضی از گزارشات خبر از دستگیری بیش از هفتصد نفر هم آمده است.

 خط فقر دیده نمی‏شود اما ناگهان آنهایی که زیر خط فقرند خودی نشان می‏دهند.

به نظر می‏رسد ماموران همه جا مامورند و معذور. گرچه پاییز آمریکایی را نمی‏شود با بهار عربی مقایسه کرد اما صبحانه و نهار و شام و نفس کشیدن همه جا شبیه  هم است.

 پنج روز هفته از بوق سحر تا پاسی از شب جان بکنی و نتوانی نانی روی سفره بیاوری و بانکها هر سال سودهای سرشارشان بیشتر بشود و برای هر چک بر گشتی چهل دلار جریمه‏ات کنند از پوتین و باطومِ هیچ معذوری آدم نخواهد ترسید و هر کجا که میدان التحریر بشود فقیر و دردمند و زجر کشیده و مظلوم لحاف پاره‏اش را آنجا پهن خواهد کرد.

 با این یورش پلیس، وال استریت دوباره به صاحبانش سپرده خواهد شد و به جز چند عکس و خبر چیزی باقی نخواهد ماند اما حرکت‏های خودجوش مردمی گاهی به سیل خروشان بدل خواهد شد و همه چیز را با خود خواهد برد. خبر را اینجا بخوانید

دکتر مهرداد مشایخی، جامعه‌شناس، استاد دانشگاه جورج تاون واشنگتن، تحلیل‌گر سیاسی و پژوهشگر اجتماعی پس از ماه‌ها مبارزه با بیماری سرطان روز ۵ اکتبر، ۱۳مهر در واشنگتن زندگی را بدورد گفت.

مشایخی دکترای جامعه‌شناسی و فوق لیسانس اقتصاد از دانشگاه آمریکایی واشنگتن دی‌سی داشت به عنوان جامعه‌شناس در دانشگاه جرج تاون واشنگتن دی‌سی تدریس می‌کرد… اینجا بیشتر بخوانید

کامپیوترهای مکینتاش، “آی فون”، “آی پاد” و “آی پد” از محصولاتی است که استیو جابز در تولید و عرضه آنها به بازار نقش مهمی داشته و از طریق این محصولات پرطرفدار، اپل را به یکی از پرسودترین شرکت های آمریکا و دنیا تبدیل کرده است.

شرکت اپل طی بیانیه ای اعلام کرده است: “اپل یک نابغه بینش ور و مبتکر و جهان یک انسان خارق العاده را از دست داد.”

اپل می گوید که آقای جابز روز چهارشنبه از دنیا رفت. او ۵۶ ساله بود.

بنا بر گزارش ها، استیو جابز به سرطان لوزالمعده مبتلا بود. اینجا بیشتر بخوانید