پس از رخدادن “بهار عربی” و بازشدن پنجرهای به افق تغییر، بعضی از ایرانیان تحت فشار و دچار هیجان، دل به دخالت نظامی غرب بستهاند. خیلیشان البته فاش نمیگویند؛ از لحن گفتار و نانوشتههای بین سطرهایشان اما این همدلی پیداست. برخلاف این عده، من معتقدم اگر چنین دخالتی اتفاق بیافتد، آن کورسوی تغییر سالم به آزادی نیز مسدود شده، ملت ما به ته چاه ویل بیسرنوشتی پرتاب خواهد شد.
در لیبی، یعنی در کشوری که بالاترین رشد سرانهی کشورهای افریقایی را داشت، جنگ داخلی بهراه افتاد و اینقدر ادامه پیدا کرد که از آن کشور ویرانهای بیش باقی نماند. ثمرهی انباشت خشونت در این .جنگ نیز ویدئوهایی بود که از کشتن… بقیه را اینجا بخوانید