مزهی خانه،
در طعم شیرین تو.
ببین! چه چنگ می زند صحرا.
تا چشم کار می کند،
دلتنگی موج می زند.
تا چرخیدنِ چرخش.
نگاه، تا دورِ پروازِ پرنده
می خواند ترانه های اشک را.
دل من،
به اندازه ی خوردن شانه هایت به شانه هایم
طوفانی است.
می ترسم.
فریادم را هیچکس نمیشنود
هیچ میدانستید که در جنگ سی و سه روزه لبنان پای سوارانِ سفید پوشِ شمشیر به دست و امداداتی غیبیتر از امدادات غیبی نظام در کار بوده؟در فیلم زیر این راز برملا میشود و تعریفی که جناب دکتر سرلشکر سردار حسن از انترنت و تلفن همراه میدهد مو را به تن همهی شبکههای شما سیخ میکند.
عمهجان گفته بود که آمریکا شیطان بزرگ است اما حرفش به اندازهی فرمایش سردار تکان دهنده نبود. جالب است که معصومین سلامالله علیه هم از این چیزها خبر داشتهاند.
بقیه حرفهای تیمسار سرلشکر حسن حرف ندارد؛ خودتان باید ببینید و بشنوید. فقط در مورد سن هیلاری کلینتون کمی کم لطفی فرمودند. سالهای تحصیلی جناب دکتر و سنواتی را که برای گرفتن اینهمه درجه سپری فرمودهاند با هم جمع کنیم هیلاری جای دختر کوچکشان به حساب میآید.
بیشتر معطل نشوید و به تماشای ایشان بشتابید.
مزهی خانه،
در طعم شیرین تو.
ببین! چه چنگ می زند صحرا.
تا چشم کار می کند،
دلتنگی موج می زند.
تا چرخیدنِ چرخش.
نگاه، تا دورِ پروازِ پرنده
می خواند ترانه های اشک را.
دل من،
به اندازه ی خوردن شانه هایت به شانه هایم
طوفانی است.
می ترسم.
فریادم را هیچکس نمیشنود
در بنیاد خیریهای که من کار میکنم چهارشنبهها به افراد بی بضاعت مواد خوراکیمیدهند. مواد خوراکی، در عرض هفته، توسط داوطلبین بسته بندی میشود. چهارشنبه هر کس با نشان دادن کارت خود، متناسب با اندازهی خانواده، مواد خوراکی دریافت میکند. من روی میز مواد غیر خوراکی ایستادهام. هر خانواده، صرفنظر از اندازهی خانواده، بستگی به حجم کالایی نیکوکاران در آن هفته اهدا کردهاند، بین یک تا پنج قلم جنس میتواند انتخاب کند. مردی نسبتاً جوان و فرز که برای خانوادهای سه نفره مواد غذایی گرفته به میز نزدیک میشود. قبل از او چند مرد و زن آمدهاند و هنوز اجناس میز را ورانداز میکنند. او بعد از سلامی گرم و بلند بالا، به برنده شدن تیم هاکی استانامان در مقابل تیم آمریکا اشاره کرده و هیجان نشان میدهد. من ضمن لبخند به او، جواب سئوال خانمی را که دختر بچهی شش سالهای با اوست میدهم. زن فکر میکند امروز میتواند پنج قلم انتخاب کند. با شرمندگی میگویم:
نه! فقط سه قلم.
زن سر موییهای خوشگلی را که به شگل توله سگ قرمزی هستند از دست دخترش میگیرد و روی میز میگذارد و پودر کیک را برمیدارد.
مرد جوانی که از هاکی حرف زده در یک چشم به هم زدن چیزی را دزدکی درپاکت مواد غذاییاش میاندازد و میگوید:
عجب! پس سه قلم مجاز هستیم!
دزدیاش را ندیده میگیرم و جواب مثبت میدهم.
دخترک دوباره سرموییها را بر میدارد و ملتمسانه میگوید:
لطفاً مادر.
و بعد برای آنکه مادر را قانع کند ادامه میدهد:
بعد لازم نیست برا جشن تولدم چیزی بخری.
مادرکه بعد از کلی نگاه کردن به اقلام روی میز، پودر کیک را به عنوان سومین و آخرین قلم داخل بسته مواد غذایی انداخته دوباره سرمویی ها را از دست دخترک میگیرد و روی میز میگذارد.
در همین میان جوانی که از هاکی حرف زده نگاهی به من میاندازد و چون میبیند حواسم به دخترک و مادرش هست چیز دیگری را داخل بسته خودش میاندازد و با کشیدن آه بلندی میگوید:
کار سختی است! من واقعاً موندم کدوم سه قلم رو انتخاب کنم!
من همپای او میخندم و حرفاش را تأیید میکنم. حالا دخترک به گریه افتاده و حاضر نیست با مادر برود و جداً برایش سخت است از آن سرمویی های خوشگل بگذرد. من دخالت میکنم. به همانطرف میروم و در حالی که سرموییها را به دست دخترک کوچک و زیبا میدهم به مادرش میگویم:
خب راست میگه. شما دوتا انتخاب کردین سومین رو بگذارین اون انتخاب کنه.
زن با تردید و دو دلی و تعجب به من نگاه میکند و میگوید:
آخه…
من به او فرصت نمیدهم و به سمت مرد جوان که بازهم چیز دیگری در پاکت خودش میاندازد بر میگردم و به او میگویم:
لطفاً عجله کنید. صف دارد طولانیمیشود.
بعد برای فرار از شرمندگی به سمت مادر و دختر که چند قدمی از میز دور شدهاند نگاه میکنم. زن پاکت بزرگ مواد غذایی را گذاشته روی زمین و دارد با دخترک حرف میزند. دخترک سرمویی ها را دردست دارد و به آنها نگاه میکند و با آنها مشغول بازی است. جوان سه قلم جنس را که در دست دارد به من نشان میدهد و میگوید:
بفرمایید رئیس من بالاخره انتخاب کردم!
از او تشکر میکنم و برایش روز خوبی آرزو میکنم. رویم را که بر میگردانم زن و کودکش ایستادهاند. زن پودر کیک را میگذارد روی میز و میگوید ما اشتباهی چهار قلم برداشته بودیم.
در بنیاد خیریهای که من کار میکنم چهارشنبهها به افراد بی بضاعت مواد خوراکیمیدهند. مواد خوراکی، در عرض هفته، توسط داوطلبین بسته بندی میشود. چهارشنبه هر کس با نشان دادن کارت خود، متناسب با اندازهی خانواده، مواد خوراکی دریافت میکند. من روی میز مواد غیر خوراکی ایستادهام. هر خانواده، صرفنظر از اندازهی خانواده، بستگی به حجم کالایی نیکوکاران در آن هفته اهدا کردهاند، بین یک تا پنج قلم جنس میتواند انتخاب کند. مردی نسبتاً جوان و فرز که برای خانوادهای سه نفره مواد غذایی گرفته به میز نزدیک میشود. قبل از او چند مرد و زن آمدهاند و هنوز اجناس میز را ورانداز میکنند. او بعد از سلامی گرم و بلند بالا، به برنده شدن تیم هاکی استانامان در مقابل تیم آمریکا اشاره کرده و هیجان نشان میدهد. من ضمن لبخند به او، جواب سئوال خانمی را که دختر بچهی شش سالهای با اوست میدهم. زن فکر میکند امروز میتواند پنج قلم انتخاب کند. با شرمندگی میگویم:
نه! فقط سه قلم.
زن سر موییهای خوشگلی را که به شگل توله سگ قرمزی هستند از دست دخترش میگیرد و روی میز میگذارد و پودر کیک را برمیدارد.
مرد جوانی که از هاکی حرف زده در یک چشم به هم زدن چیزی را دزدکی درپاکت مواد غذاییاش میاندازد و میگوید:
عجب! پس سه قلم مجاز هستیم!
دزدیاش را ندیده میگیرم و جواب مثبت میدهم.
دخترک دوباره سرموییها را بر میدارد و ملتمسانه میگوید:
لطفاً مادر.
و بعد برای آنکه مادر را قانع کند ادامه میدهد:
بعد لازم نیست برا جشن تولدم چیزی بخری.
مادرکه بعد از کلی نگاه کردن به اقلام روی میز، پودر کیک را به عنوان سومین و آخرین قلم داخل بسته مواد غذایی انداخته دوباره سرمویی ها را از دست دخترک میگیرد و روی میز میگذارد.
در همین میان جوانی که از هاکی حرف زده نگاهی به من میاندازد و چون میبیند حواسم به دخترک و مادرش هست چیز دیگری را داخل بسته خودش میاندازد و با کشیدن آه بلندی میگوید:
کار سختی است! من واقعاً موندم کدوم سه قلم رو انتخاب کنم!
من همپای او میخندم و حرفاش را تأیید میکنم. حالا دخترک به گریه افتاده و حاضر نیست با مادر برود و جداً برایش سخت است از آن سرمویی های خوشگل بگذرد. من دخالت میکنم. به همانطرف میروم و در حالی که سرموییها را به دست دخترک کوچک و زیبا میدهم به مادرش میگویم:
خب راست میگه. شما دوتا انتخاب کردین سومین رو بگذارین اون انتخاب کنه.
زن با تردید و دو دلی و تعجب به من نگاه میکند و میگوید:
آخه…
من به او فرصت نمیدهم و به سمت مرد جوان که بازهم چیز دیگری در پاکت خودش میاندازد بر میگردم و به او میگویم:
لطفاً عجله کنید. صف دارد طولانیمیشود.
بعد برای فرار از شرمندگی به سمت مادر و دختر که چند قدمی از میز دور شدهاند نگاه میکنم. زن پاکت بزرگ مواد غذایی را گذاشته روی زمین و دارد با دخترک حرف میزند. دخترک سرمویی ها را دردست دارد و به آنها نگاه میکند و با آنها مشغول بازی است. جوان سه قلم جنس را که در دست دارد به من نشان میدهد و میگوید:
بفرمایید رئیس من بالاخره انتخاب کردم!
از او تشکر میکنم و برایش روز خوبی آرزو میکنم. رویم را که بر میگردانم زن و کودکش ایستادهاند. زن پودر کیک را میگذارد روی میز و میگوید ما اشتباهی چهار قلم برداشته بودیم.
امشب که یکی از شبهای بسیار سرد و مه آلود کوکیتلام بود؛ د کتر رضا براهنی نویسنده و شاعر آشنا در سالن آمفیتئاتر داگلاس کالج در بین جمعی از طرفداران خود سخنرانی کرد.
جلسه را میزبان برنامه، جناب هادی ابراهیمی سردبیر شهروند بی.سی با اشاره به قتلهای زنجیرهای به طور اعم و قتل محمد مختاری و محمد جعفر پوینده به طور اخص آغاز کرد. پس از او جناب محمد محمدعلی نویسنده معاصر به صورت خلاصه به معرفی برخی از فعالیتهای رضا براهنی پرداخت. نهایتاً جناب براهنی سخنرانی اش را آغاز کرد.
او در ابتدا شعری را که بلافاصله بعد از مرگ محمد مختاری سروده بود خواند و سپس به چگونگی آشنایی خود با محمد مختاری پرداخت. در ادامه سخنان خود از اهمیت و عمق فعالیتهای محمد مختاری سخن گفت و با اشاره به ترجمههای محمد جعفر پوینده و اشخاصی که او سعی در شناساندنشان داشت اشاره به واژه «چیده» شدن کرد که محمد مختاری پس از اولین و دومین بازداشتش از بازداشت کنندگان خود نقل کرده بود که تهدید کردهاند که او را خواهند «چید».
ازصحبت های جناب براهنی، چنین استنباط میشد که به باور او نظام جمهوری اسلامی با ربودن و کشتن افرادی مثل محمد مختاری و محمد جعفر پوینده به نویسنده های صاحب نامتر و مشهورتر پیام و التیماتوم داده که باید پیرو خط ولایت فقیه شوند. چیزی که دکتر رضا براهنی آنرا محال و نشدنی میدانست .چرا که به استدلال او نویسنده حتی نمیتواند پیرو خود باشد چه رسد به دیگری. بخاطر همین دلیل ساده اما مهم که نویسنده از پایان کار هنری خود نا آگاه است.
در قسمت پرسش و پاسخ دکتر رضا براهنی به وضوح تأکید کرد که نظام لیستی از افرادی را که باید توسط گروه ترور از بین بروند را در اختیار داشته و صرفنظر از مشهور بودن یا نبودن آنها هر کس را بر اساس دسترسی داشتن، و مناسب بودن شرایط، ترور میکرده است. کما اینکه محمد مختاری از داخل صف نان ربوده و در حالیکه در جیبهایش دو کوپن دریافت نشده وجود داشته به قتل میرسد.
در همین نطق حد اقل برای اولین بار در این شهر دکتر رضا براهنی عنوان کرد که از طریق ایمیل، فیلمی دریافت کرده که شخصی را با کتف بسته؛ چند نفر لباس شخصی بر روی زمینی پر خس و خاشاک افتاده بر زمین دراز کردهاند و پای شخصی بر سر اوست و صورتش را بر زمین میفشارد و یکی دو نفر پاهای او را نگاه داشتهاند. در یک آن کسی چاقو میکشد و گلوی شخص افتاده را میبرد. دکتر رضا براهنی با صدایی که میشد تأثر را در آن حس کرد گفت از ترکیب چهره پیدا و ناپیدا چنین پنداشته که مقتول محمد جعفر پوینده بوده است.او که نمیدانست این ایمیل از کجا و چرا برای او فرستاده شده با اینکه بعضیها احتمال وقوع چنین جنایاتی را به کشورهای بلوک شرق نسبت میدهند؛ تاکید داشت که ترکیب چهره شخص افتاده بر زمین برای او محمد جعفر پوینده را تداعی میکرده.
دکتر رضا براهنی در بخش دوم سخنان خود با اشاره به نطق فردا، شنبه شب چهارم دسامبر، که در سالن کتابخانه عمومی ونکوور، پیرامون جلال الدین محمد بلخی، مشهور به رومی،که به زبان انگلیسی خواهد بود؛ به بیان سه مدل باستانشناسی پرداخت. که اولینش به کوروش و دومین به ظهور اسلام و سومین به جنبش تنباکو و مشروطیت میرسید.
امشب که یکی از شبهای بسیار سرد و مه آلود کوکیتلام بود؛ د کتر رضا براهنی نویسنده و شاعر آشنا در سالن آمفیتئاتر داگلاس کالج در بین جمعی از طرفداران خود سخنرانی کرد.
جلسه را میزبان برنامه، جناب هادی ابراهیمی سردبیر شهروند بی.سی با اشاره به قتلهای زنجیرهای به طور اعم و قتل محمد مختاری و محمد جعفر پوینده به طور اخص آغاز کرد. پس از او جناب محمد محمدعلی نویسنده معاصر به صورت خلاصه به معرفی برخی از فعالیتهای رضا براهنی پرداخت. نهایتاً جناب براهنی سخنرانی اش را آغاز کرد.
او در ابتدا شعری را که بلافاصله بعد از مرگ محمد مختاری سروده بود خواند و سپس به چگونگی آشنایی خود با محمد مختاری پرداخت. در ادامه سخنان خود از اهمیت و عمق فعالیتهای محمد مختاری سخن گفت و با اشاره به ترجمههای محمد جعفر پوینده و اشخاصی که او سعی در شناساندنشان داشت اشاره به واژه «چیده» شدن کرد که محمد مختاری پس از اولین و دومین بازداشتش از بازداشت کنندگان خود نقل کرده بود که تهدید کردهاند که او را خواهند «چید».
ازصحبت های جناب براهنی، چنین استنباط میشد که به باور او نظام جمهوری اسلامی با ربودن و کشتن افرادی مثل محمد مختاری و محمد جعفر پوینده به نویسنده های صاحب نامتر و مشهورتر پیام و التیماتوم داده که باید پیرو خط ولایت فقیه شوند. چیزی که دکتر رضا براهنی آنرا محال و نشدنی میدانست .چرا که به استدلال او نویسنده حتی نمیتواند پیرو خود باشد چه رسد به دیگری. بخاطر همین دلیل ساده اما مهم که نویسنده از پایان کار هنری خود نا آگاه است.
در قسمت پرسش و پاسخ دکتر رضا براهنی به وضوح تأکید کرد که نظام لیستی از افرادی را که باید توسط گروه ترور از بین بروند را در اختیار داشته و صرفنظر از مشهور بودن یا نبودن آنها هر کس را بر اساس دسترسی داشتن، و مناسب بودن شرایط، ترور میکرده است. کما اینکه محمد مختاری از داخل صف نان ربوده و در حالیکه در جیبهایش دو کوپن دریافت نشده وجود داشته به قتل میرسد.
در همین نطق حد اقل برای اولین بار در این شهر دکتر رضا براهنی عنوان کرد که از طریق ایمیل، فیلمی دریافت کرده که شخصی را با کتف بسته؛ چند نفر لباس شخصی بر روی زمینی پر خس و خاشاک افتاده بر زمین دراز کردهاند و پای شخصی بر سر اوست و صورتش را بر زمین میفشارد و یکی دو نفر پاهای او را نگاه داشتهاند. در یک آن کسی چاقو میکشد و گلوی شخص افتاده را میبرد. دکتر رضا براهنی با صدایی که میشد تأثر را در آن حس کرد گفت از ترکیب چهره پیدا و ناپیدا چنین پنداشته که مقتول محمد جعفر پوینده بوده است.او که نمیدانست این ایمیل از کجا و چرا برای او فرستاده شده با اینکه بعضیها احتمال وقوع چنین جنایاتی را به کشورهای بلوک شرق نسبت میدهند؛ تاکید داشت که ترکیب چهره شخص افتاده بر زمین برای او محمد جعفر پوینده را تداعی میکرده.
دکتر رضا براهنی در بخش دوم سخنان خود با اشاره به نطق فردا، شنبه شب چهارم دسامبر، که در سالن کتابخانه عمومی ونکوور، پیرامون جلال الدین محمد بلخی، مشهور به رومی،که به زبان انگلیسی خواهد بود؛ به بیان سه مدل باستانشناسی پرداخت. که اولینش به کوروش و دومین به ظهور اسلام و سومین به جنبش تنباکو و مشروطیت میرسید.
خانم ویکی چند روزی است که در بخش مراقبتهای ویژهی بیمارستان ایگل ریج بستری است. من جولیانا دختر او را خیلی دوست دارم و همراه او به عیادت خانم ویکی رفته بودیم. معمولاً در بخش مراقبتهای ویژه ملاقاتی نمی پذیرند اما گاهی پرستارها ندیده میگیرند و بالای سر هر سه چهار مریضی که در آن اتاق پر دستگاه بستری هستند یکی دونفر ایستاده است. خانم ویکی حالش واقعاً وخیم است. پرستار ماسک اکسیژن را از صورتش در آورد و شیلنگ دو سر را در سوراخ دماغش قرار داد تا او بتواند با جولیانا حرف بزند. من پایین تخت کنار پاهایش ایستادم. جولیانا سرش را تا نزدیک دهان خانم ویکی برد تا صدایش را بهتر بشنود. می شنیدم که دارد خوابی را برای جولیانا تعریف میکند.
خانم ویکی بعد از سفر هند عوض شده بود و به خواب اعتقاد زیاد پیدا کرده بود. مرتب میرفت به شهر سوری تا مرداب ناتار را که خواب تعبیر میکرد ببیند. نمیدانم که او قبل از سفر هند خواب میدید یا نه! جولیانا هم چیزی به خاطر نداشت ولی میگفت که مادرش همیشه عجیب و غریب بوده. خوابهایی که خانم ویکی میدید واقعاً عجیب بودند. من همیشه وقتی خانه آنها بودم و وقتی که خانم ویکی خوابهایش را برای جولیانا تعریف میکرد، آنها را میشنیدم. یک بار که خواب دیده بود افتاده در توالت و تا گردن فرو رفته در کثافت، مرداب ناتار تعبیر کرده بود که کثافت به مال دنیا میگوید و به زودی خانم ویکی در پول و ثروت غرق خواهد شد. جولیانا هم خواب دیده بود که مادرش با هیتلر میرقصد و یکهو سبیلهای هیتلر را میکند و همه برایش دست میزنند و روی دوش بلندش میکنند و به آلمانی داد میزنند:
– ویکی تو قهرمانی
آقای مرداب ناتار گفته بود که خانم ویکی با انجام یک کار غیر منتظره به شهرتی جهانی دست پیدا خواهد کرد.
آقای دیوید مسئول خانههای سازمانی از خانم ویکی خوشاش نمیآمد. اصلاً رعایت حال پیرهزن را نمیکرد. همان روزی که خانم ویکی را به بخش اورژانس منتقل کردند من دیدم که آقای دیوید پشت در خانهاشان نامه چسبانده بود: کرایه دو ماه گذشته شما دریافت نشده. شما یک ماه فرصت دارید که خانه را تخلیه کنید.
ویکی در بیمارستان خواب دیده بود که مادرش به او پنج خشت طلا و کوزهای پر از مرجان داده. بنا شد من و جولیانا به دیدن مرداب ناتار برویم. از شهر کوکیتلام که بیمارستان ایگل ریچ قرار دارد تا شهر سوری که مرداب ناتار زندگی میکند من و جولیانا بحثمان بود. من می خواستم برگردیم وهمینطوری جوابی سر هم کنیم اما جولیانا حاضر نبود . میگفت خانم ویکی که از بیمارستان مرخص بشود و برود پیش مرداب ناتار آنوقت جواباش را چه بدهیم؟وقتی پیش مرداب ناتار رفتیم مجبور شدیم حسابهای معوقه پیر زن را پرداخت کنیم تا مرداب ناتار این خواب را هم تعبیر کند. پولش را هم نقد گرفت. معتقد بود مهمترین خوابی است که تا حالا کسی دیده. گفت شک نکنید که مادر، در خواب سنبل زمین است و وقتی زمین به آدم طلا و مرجان بدهد یعنی انسان گنج خواهد دید. کوزه پر مرجان نشان میدهد که خانم ویکی این گنج را کنار دریا خواهد دید. مرداب ناتار به خاطر اهمیت خواب حاضر بود شخصاً به دیدن خانم ویکی بیاید تا سئوالاتی بکند بلکه بتواند محل دقیق گنج را مشخص کند اما هزینه و دستمزد آمدنش را نقد میخواست. البته ما این پول را نداشتیم. بنا شد سئوالاتش را خود ما از خانم ویکی بکنیم.
نیمساعتی است ما رسیدهایم بیمارستان. سر پرستار از جلوی بخش مراقبتهای ویژه ما را به دفتر بخش، راهنمایی کرد. پرستار همه چیز را میدانست اما باید دکتر، خبر مرگ خانم ویکی را به جولیانا میداد. درست زمانی که مرداب ناتار داشته خواب خانم ویکی را برای ما تعبیر میکرده او با دار فانی وداع گفته.
خانم ویکی چند روزی است که در بخش مراقبتهای ویژهی بیمارستان ایگل ریج بستری است. من جولیانا دختر او را خیلی دوست دارم و همراه او به عیادت خانم ویکی رفته بودیم. معمولاً در بخش مراقبتهای ویژه ملاقاتی نمی پذیرند اما گاهی پرستارها ندیده میگیرند و بالای سر هر سه چهار مریضی که در آن اتاق پر دستگاه بستری هستند یکی دونفر ایستاده است. خانم ویکی حالش واقعاً وخیم است. پرستار ماسک اکسیژن را از صورتش در آورد و شیلنگ دو سر را در سوراخ دماغش قرار داد تا او بتواند با جولیانا حرف بزند. من پایین تخت کنار پاهایش ایستادم. جولیانا سرش را تا نزدیک دهان خانم ویکی برد تا صدایش را بهتر بشنود. می شنیدم که دارد خوابی را برای جولیانا تعریف میکند.
خانم ویکی بعد از سفر هند عوض شده بود و به خواب اعتقاد زیاد پیدا کرده بود. مرتب میرفت به شهر سوری تا مرداب ناتار را که خواب تعبیر میکرد ببیند. نمیدانم که او قبل از سفر هند خواب میدید یا نه! جولیانا هم چیزی به خاطر نداشت ولی میگفت که مادرش همیشه عجیب و غریب بوده. خوابهایی که خانم ویکی میدید واقعاً عجیب بودند. من همیشه وقتی خانه آنها بودم و وقتی که خانم ویکی خوابهایش را برای جولیانا تعریف میکرد، آنها را میشنیدم. یک بار که خواب دیده بود افتاده در توالت و تا گردن فرو رفته در کثافت، مرداب ناتار تعبیر کرده بود که کثافت به مال دنیا میگوید و به زودی خانم ویکی در پول و ثروت غرق خواهد شد. جولیانا هم خواب دیده بود که مادرش با هیتلر میرقصد و یکهو سبیلهای هیتلر را میکند و همه برایش دست میزنند و روی دوش بلندش میکنند و به آلمانی داد میزنند:
– ویکی تو قهرمانی
آقای مرداب ناتار گفته بود که خانم ویکی با انجام یک کار غیر منتظره به شهرتی جهانی دست پیدا خواهد کرد.
آقای دیوید مسئول خانههای سازمانی از خانم ویکی خوشاش نمیآمد. اصلاً رعایت حال پیرهزن را نمیکرد. همان روزی که خانم ویکی را به بخش اورژانس منتقل کردند من دیدم که آقای دیوید پشت در خانهاشان نامه چسبانده بود: کرایه دو ماه گذشته شما دریافت نشده. شما یک ماه فرصت دارید که خانه را تخلیه کنید.
ویکی در بیمارستان خواب دیده بود که مادرش به او پنج خشت طلا و کوزهای پر از مرجان داده. بنا شد من و جولیانا به دیدن مرداب ناتار برویم. از شهر کوکیتلام که بیمارستان ایگل ریچ قرار دارد تا شهر سوری که مرداب ناتار زندگی میکند من و جولیانا بحثمان بود. من می خواستم برگردیم وهمینطوری جوابی سر هم کنیم اما جولیانا حاضر نبود . میگفت خانم ویکی که از بیمارستان مرخص بشود و برود پیش مرداب ناتار آنوقت جواباش را چه بدهیم؟وقتی پیش مرداب ناتار رفتیم مجبور شدیم حسابهای معوقه پیر زن را پرداخت کنیم تا مرداب ناتار این خواب را هم تعبیر کند. پولش را هم نقد گرفت. معتقد بود مهمترین خوابی است که تا حالا کسی دیده. گفت شک نکنید که مادر، در خواب سنبل زمین است و وقتی زمین به آدم طلا و مرجان بدهد یعنی انسان گنج خواهد دید. کوزه پر مرجان نشان میدهد که خانم ویکی این گنج را کنار دریا خواهد دید. مرداب ناتار به خاطر اهمیت خواب حاضر بود شخصاً به دیدن خانم ویکی بیاید تا سئوالاتی بکند بلکه بتواند محل دقیق گنج را مشخص کند اما هزینه و دستمزد آمدنش را نقد میخواست. البته ما این پول را نداشتیم. بنا شد سئوالاتش را خود ما از خانم ویکی بکنیم.
نیمساعتی است ما رسیدهایم بیمارستان. سر پرستار از جلوی بخش مراقبتهای ویژه ما را به دفتر بخش، راهنمایی کرد. پرستار همه چیز را میدانست اما باید دکتر، خبر مرگ خانم ویکی را به جولیانا میداد. درست زمانی که مرداب ناتار داشته خواب خانم ویکی را برای ما تعبیر میکرده او با دار فانی وداع گفته.
در راستای حمایت از طرح ایران ندا و به قصد زدن مشت محکمی* به دهان «ریدلی اسکات» و «کوین مک دونالد»، دو چهره سرشناس سینمائی جهان، که تهیه و کارگردانی طرح «یک روز از زندگی» را بر عهده دارند من فیلم یک روز از زندگی خودم را ساخته و برای سایت ایران ندا فرستادم.
دست برقضا مشت من اصابت کرده و فیلم جزو فیلمهای منتخب شد و اکنون روی سایت ایران ندا برای تماشای مجانی جهانیان قرار گرفته. زمان فیلم پنج دقیقه بیشتر نیست اما واقعیت این است که اکثر ما وسعمان نمیرسد که در یک روز بیشتر از پنج دقیقه زندگی کنیم.
میشد و امکان پذیر بود که مستقیم ارتباط شما را با یوتوب برقرار کنم؛ اما در عالم انترنت و وبلاگ و سایت، دست و بال ما زیاد باز نیست. مرسوم و متداول است که لینک داده بشود به سایتی که طرح و ایده را داده و پذیرای ما شده؛ لذا اینجا کلیک بفرمایید تا سوار بر اسب داتا بروید به سرزمین الکترونیکی ایران ندا
* زدنِ مشتِ محکم، «خشونته» و نباید مبارزاتمان خشونت آمیز باشه لذا من میزنم شما نزنید.
در راستای حمایت از طرح ایران ندا و به قصد زدن مشت محکمی* به دهان «ریدلی اسکات» و «کوین مک دونالد»، دو چهره سرشناس سینمائی جهان، که تهیه و کارگردانی طرح «یک روز از زندگی» را بر عهده دارند من فیلم یک روز از زندگی خودم را ساخته و برای سایت ایران ندا فرستادم.
دست برقضا مشت من اصابت کرده و فیلم جزو فیلمهای منتخب شد و اکنون روی سایت ایران ندا برای تماشای مجانی جهانیان قرار گرفته. زمان فیلم پنج دقیقه بیشتر نیست اما واقعیت این است که اکثر ما وسعمان نمیرسد که در یک روز بیشتر از پنج دقیقه زندگی کنیم.
میشد و امکان پذیر بود که مستقیم ارتباط شما را با یوتوب برقرار کنم؛ اما در عالم انترنت و وبلاگ و سایت، دست و بال ما زیاد باز نیست. مرسوم و متداول است که لینک داده بشود به سایتی که طرح و ایده را داده و پذیرای ما شده؛ لذا اینجا کلیک بفرمایید تا سوار بر اسب داتا بروید به سرزمین الکترونیکی ایران ندا
* زدنِ مشتِ محکم، «خشونته» و نباید مبارزاتمان خشونت آمیز باشه لذا من میزنم شما نزنید.
Activate the Wp-cumulus plugin to see the flash tag clouds!
There is something about me..
