شما هم اگر بازدیدکنندگان روزانه وبلاگتان از پانزده هزار و دوازده هزار و ده هزار برسد به پانصد و هزار عدد ناقابل به فکر فرو میروید. ادامه پیدا کند و وبلاگباز باشید مثل من به تته پته میافتید. آستین ها را بالا میزنید میروید دنبالش که ته و توی قضیه را در بیاورید: خیلی ها که کلیک میکنند، پیغامی را که در عکس میبینید میبینند؛ من هم باشم و وبلاگ استغفرالله خدا هم باشد سر و ته میکنم. حالا چرا این پیغام میآید؟ هم ولله اعلم بالصواب هم متخصصین کامپیوتر جواب را میدانند، اما تا جایی که به من مربوط میشود زیر سر این نظام است. به هر حال خواستید احتیاط بکنید، بکنید اما از این سبیلهای از بنا گوش در رفته من نترسید، من خشونت طلب نیستم؛ و ویروس فرستادن برای کامپیوتر یک نفر از نظر من عین خشونت است.
بعد از تحریر: فکر نکنید اگر وبلاگی را که می گوید از لیست پیوندها در بیاورم مشکل حل میشود. خیر دوباره همین پیام میآید و وبلاگ دیگری را بهانه میکند. تا اینجا وبلاگ دفترها. وبلاگ مونیرو و وبلاگ پهره به این سرنوشت دچار شده بودند که وبلاگ پهره را خود نظام بست و خیال خودش را راحت کرد. راستی چرا دوستانمان وبلاگ فعال پهره را در بلاگ اسکای درست کرده بودند؟ مگر باور نداشتند خست آقا را؟
