اگر من به جای آمنه بهرامی بودم طبیعی است که دلم به کمتر از کور شدن مجید از طریق اسید ریختن در چشمانش راضی نشود. چرا؟ چون قانون آنرا در اختیارم گذاشته. اگر قانون به جای کور کردن، اشد مجازات را، اعدام این جوان خودخواه میگذاشت فکر میکنید منی که آنصورت و چشمان زیبایم را از دست دادهام به کمتر از طناب دار چیزی برایش روا میداشتم؟ صد البته امثال مجید باید به سزای عمل خود برسند اما کور کردن و اعدام او، چشمان و صورت زیبای آمنه و مهمتر از همه زندگی را به او نمیدهد. ایراد ازقوانین و قانون گذاران ماست. وقتی برای خنکی دل آمنه قانونی غیر انسانی گزینه باشد، انسان در مقابل ظالم و مظلوم کیش و مات است.