Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

مسابقه ارضای تمايلات نفسانی آيت الله خامنه‏ای پايان ندارد. از دعوت از شاعران مديحه‏گو بگيريد تا فراخواندن نمايندگان مجلس، كه دو زانو خدمت رهبری می‏نشينند و از برگزاری «نمايش محبوبيت رهبری» در استان‏های محروم و لشکركشی «بسيجيان پروازی» برای ايجاد موج پرشكوه دوستداران رهبر بگيريد تا تروكاژهای تلويزيونی برای به رخ كشيدن اقتدار رهبری، همه و همه برای ارضای حس بی پايان خودكامگی در مقام معظم رهبری است.
آيت‏الله خامنه‏ای امروز به كرمانشاه رفت. استانی با آمار بيكاری بالا، فقر شديد، محروميت فراگير و بالاخره فساد دولتی هولناك! ايشان اما در اجتماع خودجوش(!) هزاران برادر و خواهر «بسيجی پروازی» (معادل استاد پروازی!) حضور يافتند كه شايد برای بار اول كرمانشاه را می‏ديدند! بسياری از اين «هزاران نفر!» از اقصی نقاط كشور به كرمانشاه آورده شده بودند، تا رهبر معظم باور كنند كه آنها «شهروندان مرفه كرمانشاهی!» هستند كه هيچ دغدغه و مشكلی ندارند به جز ديدار با معظم‏له و شوق حضور در محضر نايب ولی عصر!! به همين بهانه، ايشان برای اين جمعيت خوشحال و شيفته‏ی ولايت، چيزی از مشكلات و محروميت‏های استان كرمانشاه نفرمودند و فقط از «قيام وال استريت!» و احتمال سقوط و زوال آمريكا و گسترش بيداری اسلامی در اروپا سخن گفتند و صلاح نديدند درباره ساير مسائل كم ارزش داخلی سخنی بگويند!

اما اين «بسيجيان پروازی» كيستند؟ و چرا هر سفر رهبری، دهها برابر طرحهايی كه قولش را به مردم می دهند، هزينه بر می‏دارد؟ بسيجی پروازی به مدد پول‏های بادآورده حكومتی، صبح تهرانی است، عصر شهروند خوزستان يا آذربايجان می‏شود! او بسته به «مأموريت» می‏تواند شهروند هركجا باشد. دو روز قبل به كرمانشاه يا سنندج سفر می‏كند، لباس محلی را از بسيج تحويل می‏گيرد، در بازارها می‏چرخد و در زمان فرود آمدن سفينه ولايت، به عنوان يك شهروند كرد يا كرمانشاهی يا گيلانی و… به مسير استقبال برده می‏شود و برای «آقا» بوسه و گل و دست و دم تكان می‏دهد. بسيجی پروازی در حقيقت نقش «حلقه حفاظتی رهبر» را هم ايفا می‏كند. او بايد نقش همان حلقه انگشتری را بازی كند كه گويا نگين سليمانی را در آغوش كشيده است. اينگونه هيچ شهروند ناراضی و هيچ نامه بدستی مزاحم تصاوير دوربين‏ها نمی‏شود و دوربين‏های صداوسيما فقط «قافله عشق» را به تصوير می‏كشند!

بسيجی پروازی دو يا سه روز زودتر از «آقا» به استان می‏آيد و دو روز بعد از رفتن ايشان، لباس محلی را از تن در می‏آورد و به سمت تهران و مشهد و قم بر می‏گردد! برای اعزام هر «يك فروند» از اين شهروندنماهای بسيجی… بقیه را اینجا بخوانید