خاورمیانه بیدار شده است؛ حیف است که ما در خانه بمانیم. باید به دایناسورها فهماند که محکوم به انقراضاند. آن آقا باید بداند که جان انسان پر کاه نیست که با دمِ بی رمق او به باد رود.
سی و دو سال با سرعت نیستی به عقب رفتن و راندن بس است.
باید ایستاد و پس زد این سیاهی افتاده بر تاریخ مملکتامان را.
از خواندن آیههای یأس و تفرقه باید دست کشید.
گاه گاه به پایین کشیدن جهل و نادانی است.
این صفحهی سیاه تاریخ را باید ورق زد و در آستانه بهار و روز عشق باید از سبزی و سفیدی و سرخی نوشت؛ از آزادی و برابری و زندگی مسالمت آمیز. وقت آن است که از خودمان اعاده حیثیت کنیم.
