Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

به حکم «محارب» شیوا نظر آهاری فکر می‏کنم. حتی اگر مسلسل هم بر می‏داشت و به قصد آسیب رساندن ساکنان ملکوت، آسمان را به رگبار می‏بست باز هم اگر اداره امور بر خرد استوار بود این بانو را اینقدر نمی‏آزردند. با هزار من سریش هم به هیچ گروه مسلح‏ای نمی‏چسبد پس دلیل صدور این حکم چیست؟ از آنجایی که مملکت از بالا تا پایین در دست شیخ است به قول خودشان یحتمل است که قاضی چنین استدلال کرده باشد: از آنجایی که متهم زنه لَذا مجرمه. سواد هم کَه دارد. حرف هم کَه می‏زند. حقوق بشری هم کَه هست پس بشر نیست و الا در کجای دنیا بشر بهتر از این نظام، کرامت دارد؟ این ضعیفه عوض آنکه بنشیند در خانه و اجازه بَدَهد که بهشت زیر پایش باشد می‏آید در حضور محرم و نامحرم بلبل زبانی می‏شوَ———- د؟ که حقوق بشر زیر پا گذاشته شده ه ه ه ه ه ه؟ نشان دادن قسمت مو دار پیشانی کمتر از نارنجکه ه ه ه ه ه ه ه ه ه؟ آن شستن صورت کمتر از کمربند انفجاریه ه ه ه ه ه ه ه ه؟ ایمان پسران و مردان مسلمان این مملکت ارزش نداره ه ه ه ه ه ه؟ ایشان همینطوری بدون آنکه انگشت اشاره را بگذارد روی زبانش با صدای بی حجاب خود در پشت میکرفون همه چیز مسلمانان را به رگبار ببندد که نظام مرعوب حقوق بشر می‏شششششششششد؟ نخیر در هیییییییییییییج جای دنیا پی به ارزش والای زن نبرده‏اند( یک کم سکوت) الا نظام جمهوری اسلامی ی ی ی ی ی ی ی . لذا ایشان محارب با خدا تشخیص داده می‏شوند بدون برو برگرد!

ممنونم از جناب گواهرام عزیز که این آهنگ زنده یاد زلاند را برایم فرستاد.

چه بهتر شما هم لذت ببرید. جلیل زلاند یکی از پیشگامان موسیقی معاصر افغانستان بود. در زمان شاه فقید به ایران سفر کرد و دو ترانه به یاد ماندنی “ای ساربان آهسته ران” و “من آمده‏ام که عشق فریاد کنم” را به ما داد.

سارا همسر او و دو دختر و دو پسر او از چهره‏های شناخته موسیقی افغانستان هستند. آهنگ‏های : ای شعله حزین – ای نگار من- دلبرکم بیا به کابل بریم- ای زهره، ای ستاره زیبای آسمان- ای درد واپسین و… از آهنگ‏هایی است که در ایران هم مشهور بودند

به حکم «محارب» شیوا نظر آهاری فکر می‏کنم. حتی اگر مسلسل هم بر می‏داشت و به قصد آسیب رساندن ساکنان ملکوت، آسمان را به رگبار می‏بست باز هم اگر اداره امور بر خرد استوار بود این بانو را اینقدر نمی‏آزردند. با هزار من سریش هم به هیچ گروه مسلح‏ای نمی‏چسبد پس دلیل صدور این حکم چیست؟ از آنجایی که مملکت از بالا تا پایین در دست شیخ است به قول خودشان یحتمل است که قاضی چنین استدلال کرده باشد: از آنجایی که متهم زنه لَذا مجرمه. سواد هم کَه دارد. حرف هم کَه می‏زند. حقوق بشری هم کَه هست پس بشر نیست و الا در کجای دنیا بشر بهتر از این نظام، کرامت دارد؟ این ضعیفه عوض آنکه بنشیند در خانه و اجازه بَدَهد که بهشت زیر پایش باشد می‏آید در حضور محرم و نامحرم بلبل زبانی می‏شوَ———- د؟ که حقوق بشر زیر پا گذاشته شده ه ه ه ه ه ه؟ نشان دادن قسمت مو دار پیشانی کمتر از نارنجکه ه ه ه ه ه ه ه ه ه؟ آن شستن صورت کمتر از کمربند انفجاریه ه ه ه ه ه ه ه ه؟ ایمان پسران و مردان مسلمان این مملکت ارزش نداره ه ه ه ه ه ه؟ ایشان همینطوری بدون آنکه انگشت اشاره را بگذارد روی زبانش با صدای بی حجاب خود در پشت میکرفون همه چیز مسلمانان را به رگبار ببندد که نظام مرعوب حقوق بشر می‏شششششششششد؟ نخیر در هیییییییییییییج جای دنیا پی به ارزش والای زن نبرده‏اند( یک کم سکوت) الا نظام جمهوری اسلامی ی ی ی ی ی ی ی . لذا ایشان محارب با خدا تشخیص داده می‏شوند بدون برو برگرد!

ممنونم از جناب گواهرام عزیز که این آهنگ زنده یاد زلاند را برایم فرستاد.

چه بهتر شما هم لذت ببرید. جلیل زلاند یکی از پیشگامان موسیقی معاصر افغانستان بود. در زمان شاه فقید به ایران سفر کرد و دو ترانه به یاد ماندنی “ای ساربان آهسته ران” و “من آمده‏ام که عشق فریاد کنم” را به ما داد.

سارا همسر او و دو دختر و دو پسر او از چهره‏های شناخته موسیقی افغانستان هستند. آهنگ‏های : ای شعله حزین – ای نگار من- دلبرکم بیا به کابل بریم- ای زهره، ای ستاره زیبای آسمان- ای درد واپسین و… از آهنگ‏هایی است که در ایران هم مشهور بودند

سه نفر را با رگبار گلوله در شهرستان خاش به قتل رسانده‏ ویکی را دستگیر کرده‏اند. نظام می‏فرماید آنها قاچاقچیان مسلح بوده‏اند و چهار تن مواد مخدر و شش قبضه اسلحه از جمله تیربار، کلاشینکف، آر.پی.جی و مقادیر زیادی مهمات داشته‏اند. احتمالاً داستان از این قرار بوده: چهار نفر چهارتن مواد مخدر بار می‏زنند و چون از بلوچ‏های کره مریخ بوده‏اند و خبر نداشته‏اند که بلو چستان چه خبر است صاف می‏روند خاش. البته قاچاقچیان حرفه‏ای که بشنوند روده بر می‏شوند از خنده چون حتی من هم می‏دانم که خاش از زمان حضرت آدم تا حالا مسیر هیچ قاچاقچی‏ای نبوده ولی خب اجل که برسد لا یستقدمون و لا یستأخرون ساعتن. طفلی ها انگار برای خوشتیپ شدن، خودشان را مسلح هم کرده بودند. مأموران جمهوری اسلامی که همیشه در هوشیاری آنها تأکید می‏شود این‏بار هم دست بر قضا هوشیار بودند و آنها را به رگبار بستند. البته طوری رگبار را گرفتند که روی چهارمی نریزد وکشته نشود. سپس طی عملیاتی پیچیده او را دستگیر کردند!. واقعاً آدم می‏ماند که از امام زمان تشکر کند یا از سربازان گمنامش و الا این سوداگران مرگ از میان نیروهای ناتو و سر زمین پر از سرباز افغانستان روزی دهها تن مواد مخدر بار می‏زدند و می‏آوردند.

بعد از تحریر یک: نکند این یک نفر که دستگیر شده اعتراف کند مواد و اسلحه مال پانزده نفربلوچی است که دولت ناپاک پاکستان تحویل نظام داد!

بعد از تحریردو: شوربختانه قطره قطره جمع گردد وانگهی بمب گردد.

* عکس تزیینی است. احتمالاً یک بلوچ بایک تن مواد عازم خانه است. تیربار داخل محموله جاسازیشده تا معلوم نشود مسلح است.

عکس را در وبلاگ پهره یافتم

سه نفر را با رگبار گلوله در شهرستان خاش به قتل رسانده‏ ویکی را دستگیر کرده‏اند. نظام می‏فرماید آنها قاچاقچیان مسلح بوده‏اند و چهار تن مواد مخدر و شش قبضه اسلحه از جمله تیربار، کلاشینکف، آر.پی.جی و مقادیر زیادی مهمات داشته‏اند. احتمالاً داستان از این قرار بوده: چهار نفر چهارتن مواد مخدر بار می‏زنند و چون از بلوچ‏های کره مریخ بوده‏اند و خبر نداشته‏اند که بلو چستان چه خبر است صاف می‏روند خاش. البته قاچاقچیان حرفه‏ای که بشنوند روده بر می‏شوند از خنده چون حتی من هم می‏دانم که خاش از زمان حضرت آدم تا حالا مسیر هیچ قاچاقچی‏ای نبوده ولی خب اجل که برسد لا یستقدمون و لا یستأخرون ساعتن. طفلی ها انگار برای خوشتیپ شدن، خودشان را مسلح هم کرده بودند. مأموران جمهوری اسلامی که همیشه در هوشیاری آنها تأکید می‏شود این‏بار هم دست بر قضا هوشیار بودند و آنها را به رگبار بستند. البته طوری رگبار را گرفتند که روی چهارمی نریزد وکشته نشود. سپس طی عملیاتی پیچیده او را دستگیر کردند!. واقعاً آدم می‏ماند که از امام زمان تشکر کند یا از سربازان گمنامش و الا این سوداگران مرگ از میان نیروهای ناتو و سر زمین پر از سرباز افغانستان روزی دهها تن مواد مخدر بار می‏زدند و می‏آوردند.

بعد از تحریر یک: نکند این یک نفر که دستگیر شده اعتراف کند مواد و اسلحه مال پانزده نفربلوچی است که دولت ناپاک پاکستان تحویل نظام داد!

بعد از تحریردو: شوربختانه قطره قطره جمع گردد وانگهی بمب گردد.

* عکس تزیینی است. احتمالاً یک بلوچ بایک تن مواد عازم خانه است. تیربار داخل محموله جاسازیشده تا معلوم نشود مسلح است.

عکس را در وبلاگ پهره یافتم

اسم: کیوان

نام خانوادگی: صمیمی

سن: شصت و دوسال

شغل: روزنامه نگار

فعالیت‏ها: مسئول نشریه نامه، عضو” کمیتۀ پیگیری بازداشت های خودسرانه”، ” حامیان حق تحصیل” و” شورای ملی صلح”.

جرائم: نشر مطالب خلاف اسلام و اساس جمهوری اسلامی، تشویق به برهم زدن امنیت و منافع جمهوری اسلامی وافترا و توهین به نهادها و افراد.

موقعیت کنونی: وارد بیست و دومین روز اعتصاب غذای خود شده و هشت روز است که تیم پزشکان زندان اوین به او سر نزده‏اند.

بعد از تحریر: ببخشید ناراحتتان کردم

اسم: کیوان

نام خانوادگی: صمیمی

سن: شصت و دوسال

شغل: روزنامه نگار

فعالیت‏ها: مسئول نشریه نامه، عضو” کمیتۀ پیگیری بازداشت های خودسرانه”، ” حامیان حق تحصیل” و” شورای ملی صلح”.

جرائم: نشر مطالب خلاف اسلام و اساس جمهوری اسلامی، تشویق به برهم زدن امنیت و منافع جمهوری اسلامی وافترا و توهین به نهادها و افراد.

موقعیت کنونی: وارد بیست و دومین روز اعتصاب غذای خود شده و هشت روز است که تیم پزشکان زندان اوین به او سر نزده‏اند.

بعد از تحریر: ببخشید ناراحتتان کردم

سرتیپ جزایری، معاون فرهنگی ستاد کل نیروهای مسلح پیشنهاد داده که برای مقابله با «جنگ‌ رسانه‌ای و جنگ نرم» ، وزارت خانه تشکیل شود. از لحاظ فرهنگی سرتیپ سنگ تمام گذاشته. اسم این وزارتخانه را هم می‏شود گذاشت «وزارت جنگ با جنگ نرم». برای آنکه این وزارتخانه با وزارت جنگ اشتباه نشود بد نیست جایی از آن از کلمه سخت هم استفاده بشود تا با نرم جفت و جور جنگی بشوند. البته ما می‎‏دانیم که با توجه به دینی بودن این جنگ، وزیر وزارتخانه باید حداقل آیت‏الله باشد و با توجه به نظامی بودن سرتیپِ پیشنهاد دهنده، کارمندان وزارتخانه حداقل باید بسیجی باشند. می‏ماند فرهنگی بودن پیشنهاد که برای حل آن مشکل، می‏توان نمایندگان استانی وزارتخانه را ازطریق بیت رهبری منصوب کرد. به نظر من تا مشایی کارشکنی نکرده، بدون فوت وقت سرلشکر فیروزآبادی باید با این پیشنهاد موافقت و آن را به امضاء بیت رهبری برساند.

مملکت ما جا برای وزارتخانه‏های بسیار دارد. لازم نیست که حتمن سرتیپ باشید، بفرمایید پیشنهاد بدهید.

سرتیپ جزایری، معاون فرهنگی ستاد کل نیروهای مسلح پیشنهاد داده که برای مقابله با «جنگ‌ رسانه‌ای و جنگ نرم» ، وزارت خانه تشکیل شود. از لحاظ فرهنگی سرتیپ سنگ تمام گذاشته. اسم این وزارتخانه را هم می‏شود گذاشت «وزارت جنگ با جنگ نرم». برای آنکه این وزارتخانه با وزارت جنگ اشتباه نشود بد نیست جایی از آن از کلمه سخت هم استفاده بشود تا با نرم جفت و جور جنگی بشوند. البته ما می‎‏دانیم که با توجه به دینی بودن این جنگ، وزیر وزارتخانه باید حداقل آیت‏الله باشد و با توجه به نظامی بودن سرتیپِ پیشنهاد دهنده، کارمندان وزارتخانه حداقل باید بسیجی باشند. می‏ماند فرهنگی بودن پیشنهاد که برای حل آن مشکل، می‏توان نمایندگان استانی وزارتخانه را ازطریق بیت رهبری منصوب کرد. به نظر من تا مشایی کارشکنی نکرده، بدون فوت وقت سرلشکر فیروزآبادی باید با این پیشنهاد موافقت و آن را به امضاء بیت رهبری برساند.

مملکت ما جا برای وزارتخانه‏های بسیار دارد. لازم نیست که حتمن سرتیپ باشید، بفرمایید پیشنهاد بدهید.