کشتی کاپیتان وبلاگشهر کنار ساحل زندگی لنگر انداخت. ساعت چهار صبح است که خبر را در وبلاگ تقویم تبعید میخوانم و بعد میبینم حسن درویش پور هم از سفر ابدی ناخدا حمید میداف نوشته است. در قفسه سینه احساس درد میکنم. تسلیت به وبلاگشهر و دوستان مجازی و دوستان دنیای واقعیاش. چه میشد که او هم مثل من، مثل اسد علیمحمدی از این طوفان هم جان سالم به در میبرد؟ ناخدا بود و از خیلی طوفانها گذر کرده بود. عجب طوفانی است مرگ.
