Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

روز جهانی مبارزه برای لغو حکم اعدام
روز جهانی کودک
و
شبها و روزهای سیاه ما
بشنوید (از رادیو فرانسه کش رفتم)

رژیمِ آیت‌الله ها، قصد بلعیدن آیت‌اللهی را کرده است. اپوزسیون چنان از عبا و عمامه و ریش زخمی است که تمام سگهای زرد را برادران شغال می‌داند. بعد از بیست و هفت سال و آنچه آیت‌ا‌لله ها بر سرمان آوردند کار مشکلی است به دفاع از آیت‌اللهی برخاستن اما کار زشتی است که لباس مظلوم را ببینیم و ظلمی را که بر او می‌رود نبینیم. وقتی نگاه ما به ظلم نباشد ظالم هر کداممان را در دایره‌ی بسته‌ی خودمان خواهد بلعید.

برای پوپک و هاله نازنین که اطلاعات بیشتری خواسته اند:

آیت الله بروجردی ; «اینها می‌خواهند صدای ما را خاموش کنند»

نامه آیت الله بروجردی به پاپ

تجمع هواداران مقابل خانه يک روحانی در تهران

رژیمِ آیت‌الله ها، قصد بلعیدن آیت‌اللهی را کرده است. اپوزسیون چنان از عبا و عمامه و ریش زخمی است که تمام سگهای زرد را برادران شغال می‌داند. بعد از بیست و هفت سال و آنچه آیت‌ا‌لله ها بر سرمان آوردند کار مشکلی است به دفاع از آیت‌اللهی برخاستن اما کار زشتی است که لباس مظلوم را ببینیم و ظلمی را که بر او می‌رود نبینیم. وقتی نگاه ما به ظلم نباشد ظالم هر کداممان را در دایره‌ی بسته‌ی خودمان خواهد بلعید.

برای پوپک و هاله نازنین که اطلاعات بیشتری خواسته اند:

آیت الله بروجردی ; «اینها می‌خواهند صدای ما را خاموش کنند»

نامه آیت الله بروجردی به پاپ

تجمع هواداران مقابل خانه يک روحانی در تهران

نکیر و منکر نزد خداوند رفتند و گفتند بنده‌ای آمده که وقتی می‌پرسیم رب تو کیست لبخند می‌زند و می‌گوید: ولله چه عرض کنم.
به جای گونیهای پر از حمد و قل‌هوالله برای ارواح خوشی‌اش صفحه صفحه طنز از راه می‌رسد. خداوند لبخندی زد و گفت: عمران است. ببریدش بهشت، از جهنم ایران تازه رهایش کردم.

نکیر و منکر نزد خداوند رفتند و گفتند بنده‌ای آمده که وقتی می‌پرسیم رب تو کیست لبخند می‌زند و می‌گوید: ولله چه عرض کنم.
به جای گونیهای پر از حمد و قل‌هوالله برای ارواح خوشی‌اش صفحه صفحه طنز از راه می‌رسد. خداوند لبخندی زد و گفت: عمران است. ببریدش بهشت، از جهنم ایران تازه رهایش کردم.

دل آدم به اندازه‌ی اشک فشرده می‌شود وقتی می‌بیند طنزنویس خوش سلیقه و محکمی مثل عمران در شصت و دو سالگی رفته است اما آقایانِ برج زهرمارِ بدسلیقه که از فرط پیری و فرتوتی به ملت تکیه داده‌اند هنوز برای جان ستاندن محکم ایستاده‌اند.

دل آدم به اندازه‌ی اشک فشرده می‌شود وقتی می‌بیند طنزنویس خوش سلیقه و محکمی مثل عمران در شصت و دو سالگی رفته است اما آقایانِ برج زهرمارِ بدسلیقه که از فرط پیری و فرتوتی به ملت تکیه داده‌اند هنوز برای جان ستاندن محکم ایستاده‌اند.