هاشمی رفسنجانی گفت: جمهوری اسلامی اکنون با اعتماد قبلی با آژانس اتمی نمی تواند کار کند و باید اعتماد سازی مجدد داشته باشند.
درست است، آن اعتماد قبلی چیز دیگری بود. حاج حسن آقا سی چهل نفر را بر می داشت می کوبید و می رفت پاریس، شامی و عکسی در کاخ الیزه. نهار فردا هرُوکرُی بود با جک استرا در لندن. آلمان هم که سالهاست هم برای غرب کراوات می زند هم برای نظام عبا می پوشد. همین البرادعی کم مانده بود موقع عکس گرفتن عمامه ی حجة الاسلام را بگذارد سر خودش.
بدیِ سران غرب در این است که مطالعات مکتبی ندارند و از تقیه و دروغ مصلحت آمیز سر در نمی آورند، بعد فکر می کنند جمهوری اسلامی توی چشم آنها نگاه کرده ودروغ گفته.
در چنین شرایطی نظام معمولاً مهره های عمامه سفید خود را عقب می کشید، و مهره ی عمامه سیاه را می فرستاد جلو تا با گفتگوی تمدنها، مجدداً اعتماد سازی را کرده و زمینه را آبستنِ دروغ و گریز های بعدی رژیم بکند. اما آمریکا سنبه را چنان پرزور کرده که سفید و سیاه رژیم زرد کرده و علیرغم کُر کُری خواندن های فراوان هفت فروردین برای بازرسان اتمی بدون قید و شرط فرش قرمز پهن می کند. آدم پای لخت وسط ظهر تابستان توی ریگ های کویر راه برود اما اینقدر تحقیر نشود.
سنبه ی پرزور
March - 19 - 2004
