هیچکدام از دانشمندان حتی گوگل نمیداند اولین نفری که کرکری خواند چه کسی بود اما همه میدانند که بعضیها خوب کرکری میخوانند.
در اینکه آیا میتوان کرکری را هارت و پورت نامید نظرات متفاوتی وجود دارد که موضوع بحث ما نیست.
با سوادها کرکری خواندن را جواب نامساعد دادن تعریف کردهاند در صورتیکه ما اگر به کرکری خواندنهای کرکری خوانان مشهوری چون صدام، قذافی و حضرت رهبر توجه کنیم خواهیم دید که این تعریف جامع نیست.
به یک مثال توجه فرمایید: حضرت رهبر خطاب به آمریکا و اسرائیل و فرانسه و انگلیس فرموده: اگر حمله کنید به شما مشت پولادین و سیلی خواهم زد. همانطور که ملاحظه میفرمایید این فرمایش پاسخ هیچ سئوالی را نمیدهد که بخواهد پاسخ مساعد یا نامساعد باشد. این فقط یک کرکری است.
بعضیها برای شوخی و سرگرمی کرکری میخوانند؛ مثل نرادها. برخی کرکری را از روی ترس میخوانند. جالب است بدانید کسی که از روی وحشت کرکری میخواند آنرا برای ترساندن میخواند. این نوع کرکری را بیشتر دیکتاتورها میخوانند. معمولاً آنرا طوری میخوانند که قیافه وحشتناکاشان وحشتناکتر بشود.
در زمانهای قدیم و هنوز در برخی از دهات دور افتاده کرکریِ وحشت، اثر خودش را میگذاشت و میگذارد اما در کل باعث خنده آنهم از نوع ریشخند میشود. در همین مثال بالا وقتی حضرت رهبر قیافهی مبارک عبوساشان را عبوستر میفرمایند و از سیلی و مشت پولادین حرف میزنند ناخودآگاه آدم پوزخند میزند. برای آنکه کرکری خواندن آدابی دارد. وقتی فردی کرکری فیزیکی میخواند باید با فیزیکاش هم بخواند. با فیزیک نظاماش هم بخواند و گرنه بلانسبت حضرت رهبر، آن کرکری میشود هارت و پورت.
تاریخ نشان داده هارت و پورت، دیکتاتورها را بدبخت میکند و ملتها را به خاک سیاه مینشاند.
مثلا می‌خواین بگین که این یارو با اون دست چلاق اش چطوری می‌خواد سیلی بزند!؟ این یارو به قول معروف می‌خواهد با دودول دیگران داماد بشود! این هم از هنرهای آخوندهاست دیگه، معمولا آخوندها از خودشان چیزی مایه نمی‌گذارند. یارو هم گفته که قراره ارتش و سپاه سیلی بزنند آقا هم نگاه کند و کیف کند! خدا عاقبت ملت را بخیر کند. نپرس کدام خدا من که خداشناس نیستم!