وقتی اصلاح طلبان پُرسه گرفتند میشود فهمید رژیم اصلاح طلبی را کشته. وقتی لس آنجلس زلزله شد معلوم است که نظام، سلطنت طلبی را شقه کرده. وقتی چپیها اعلامیههای «محکوم میکنیم» و «مرده باد» و «سرنگون باد» شان را ریختند توی نشریات معلوم است گرگها چپی را لقمهی چپ خود کردهاند. از فهرج تا مرز پاکستان که شلوغ شد شک نکنید آقایان خون بلوچها را به شیشه کردهاند. بانه و سقز و مریوان و مهاباد که ریختند به خیابان یعنی که ضحاک افتاده به جان کردها. از ارومیه تا اردبیل که به لرزه درآمد یعنی که آذری جانش از ظلم به لب آمد. حالا فیض مهدوی را کشتهاند. مجاهد بود. به ما چه، بگذار مجاهدین داد و بیداد کنند. ما را یک بار «آقا» دور هم جمع کرد و ما «وحدت کلمه» کردیم. کاش آقا یا خانم دیگری پیدا میشد و طلسممان میکرد تا مرگ یکی از ما درد همهی ما میشد.
پیام رضا پهلوی
بمناسبت قتل ولی الله فیض مهدوی در زندان جمهوری اسلامی
شهریورماه ۱۳۸۵۱۶
مرگ ولــی الله فیض مهدوی زندانـی سیاسی، نمونۀ بارز دیگـری ازاختناق درجامعه و شکنجه و بیدادگری در زندانهای جمهوری اسلامی است.
من از صمیم قلب درگـذشت این مبـارزسیاسی را به خانـوادۀ او و همـۀ مبارزان راه آزادی تسلیت می گویم.
خداوند نگهدار ایران باد
رضا پهلوی