خانم کلینتون گرامی
پس از تقدیم و عرض سلام امیدوارم سلامت باشید و آقای کلینتون و چلسی جان هم سلامت و خوش باشند. از اینکه با اینهمه گرفتاری بزرگواری کرده قدم رنجه فرمودید و کمی هم با ما صحبت کردید ممنونم و
خدا از خانمی و وزیری کماتان نکند.
باری، دیروز بعد از برنامه شما در پیتزاییای که من کار میکنم بین آشپز و پاچالدار و رانندهها و من که ظرفها را میشورم بحث مفصلی در گرفت. به شما برنخورد بچهها معتقد بودند تا حالا نوبت جمهوری اسلامی نرسیده و الا شما منتظر دعوت کردن یا نکردن نمیماندید. پاچالدار ما از آن سیاسیهای دو آتشه هست. میگوید سوریها که صد بار درخواست کردند شما چرا حمایتاشان نکردید که مثل برگ خزان پسر اسد آنها را درو میکند. من به جای شما جوابش را دادم و گفتم خانم کلینتون که نمیتواند گردن روسیه و چین را بشکند وانگهی میخواهد به ما لطف بکند تو چکار سوریه داری. زورش آمد. جواب نداشت که بدهد به من گفت برو ظرفها را بشور. خلاصه من با بقیه کار ندارم و میدانم شما خودتان منتظر هستید. بالاخره از بین این هفتاد میلیون یک نفر پیدا میشود و از شما درخواست میکند و شما هم چاره ندارید و باید به قولاتان عمل کنید. فقط یک درخواست دارم که اگر کار به آنجا کشید نگذارید دیکتاتورهای ما را مثل دیکتاتور لیبی بکشند. وقتی آنها را آنطوری بکشند ما کنار خیلی چیزها که نخواهیم دانست از حسابهای بانکی آنها در سطح جهان هم بی خبر میمانیم. بانکها برای حفظ اسرار مشتریها به ما چیزی نخواهند گفت و در نتیجه پولها آنجا و مردم ما در ایران کپک میزنند.
در خاتمه از طرف من آقای اوباما و همسرش را سلام برسانید و بچههایش را از طرف من روبوسی کنید.
به شوهر گرامی و دختر گلاتان هم سلام مرا برسانید.
خانم همینجاست اما آخر برج هست و ما باز سرکرایه خانه و قبض آب و برق دعوایمان شده و الا حتمن به شما سلام میرساند.
هیلاری جان
آخیییییییییییش. طفلی آمریکا. دلم کباب شد. بمیرم برا کوتاهی دیوارتون. ترو خدا خودتو برا نیم متر دیوار ناراحت نکن. دیوار ما هم که بلند بوده هر کس که رسیده بیخش شاشیده. الهی کهیر بزنن اینقدر به شما اذیت میشن. خیر از نفتشون نبینن به حق پنج تن آل وتو. قربونت برم، من که داس و چکشی نبودم و نیستم. این سبیلای من مثل بقیه چیزام بلوچیه که پته پهنه. چپ کدومه؟ من اونقدر راستم که انگار عصا قورت دادم. فقط یک درخواست کوچولو کردم که اگر به سلامتی نوبت به ما رسید، دیکتاتورهامونو مثل دیکتاتور لیبی نگذاری کشته بشن. نتونستی هم که فدای سرت. اینقدر رو که حالیمونه که کسی که بزغاله پروار می کنه یک روز هم میخواد سرشو ببره نه. اون مسئله هفتاد ساله البته یکخورده بیشتره که جون می کنیم حلش کنیم اما هر بار صورت مسئله به امدادات غیبی و امدادات بین المللی گره می خوره.
بلوچ جان سلام، میبینی کار دنیا رو. با این همه گرفتاری کاری،این آقا مجید که بالا کامنت گذاشته یه کاری کرد که ما تو رودرواسی قرار بگیریم و جواب شما را سعی کنیم سریع بدیم. اول از همه سلام از بیل و چلسی هستش و چلسی از دور دست عمو عبدالقادرشو میبوسه. و اما بعد: بلوچ جان بنده عرض کردم رهبران جنبش در سوریه و ایران از ما کمک نخواستند و به همین دلیل ما نمیتونیم دخالت مستقیم بکنیم.من نگفتم مردم. وگرنه در تمام کشورهای دنیا هستند کسانی که خواهان دخالت ما در کشورشون هستند ولی ما که نمیتونیم با حرف افراد کار بکنیم. مثلا همین سوریه، اگر شما لینک سخنان این رهبران شورای چی چیزشان راداری که در خواست دخالت مستقیم کرده باشند بده به ما که ما به ناتو فوروارد کنیم تا یه کاری انجام بشه.
میدونی چیه بلوچ جان، آمریکا مثل چوب دو سر طلا هستش. صدام رو دستگیر کردیم، چکاپش هم کردیمو سالم دادیم دست دولت منتخب عراق. فحش و بد و بیراه که چرا داشتین توی موهای صدام رو به صورت تحقیرآمیزچک میکردید. در لیبی هیچ نقش مستقیمی در دستگیری قذافی نداشتیم گفتند که چرا نکردید. در مورد ایران هم مگه عقلمان را خورده ایم که بدون درخواست رسمی رهبران جنبش بیاییم توی کشور. اخه شما برو وبلاگهای هموطنان خودت رو ببین که بعضی ها که مثل شما جانشون رو برداشتن و فرارکردن هم میگن که اگه یه سرباز آمریکایی وارد کشور بشه اونا در کنار پاسدارها بر علیه آمریکا خواهند جنگید.خوب حالا مگه ما مغز خر (بلا نسبت خر) خوردیم که بیایم اونجا. مگه شما همونهایی نیستید که انقلاب کردید که یه کسی که دلیل مخالفتش با اون شاه دادن حق رای به زنان و جریان آزاد زنان وآزاد مردان بود بیاد رهبر شما بشه، حالا فکر کردی ما میاییم که امیرفرشاد از المان بیاد و کنار پاسدارها علیه ما بجنگه. و اما یک مسًله دیگه، اگه یادت باشه یه زمانی کره جنوبی گرفتار بقول شما جوونهای اون دوره حکومتهای دست نشانده و کودتاهای نظامی بود و شما جوونها و دانشجوها عاشق رهبر کبیر کیم ایل سونگ بودین. ما آمریکاییهاژاپن رو اشغال کردیم، فرانسه رو سربازهای ما ازاد کردند، ایتالیا هم اشغال شد. حالا خودت بگو عزیز جان، این دخالت آمریکاست که اگر رخ بده کشورها فقیر وو بدبخت میشن یا این همت و غیرت مردم و رهبران او کشورهاست.شاید یادت باشه اون شعرهایی که دانشجوهای چپگرای شما در باره کیم ایل سونگ اون پدر خلقها میخوندند که سرانجام جنوب را ازاد خواهند کرد و بر سلطه آمریکا در جنوب نقطه پایان خواهد گذاشت. میدونی بلوچ جان، الان ۷۰ سالی هستش که همه چیز رو تقصیر ما میذارین ولی هنوز هم درگیر مسائل حل نشده هستید ولی حتی یکبار نگفتید که بابا بیایم فرضهای مسئله رو عوض کنیم. شاید فرضیات ما اشتباه باشه و اشکال از جای دیگه ای باشه. ولی هنوز هم با همون فرضیات ۷۰ ساله میخواین که مسئله را حل کنید. بالاخره کوتاهترین دیوار جهان مال ما آمریکاییهاست.
در خاتمه سلام یه خانم بچه ها برسون و به همکارانت هم همینجور.
قربانت هیلاری
بلوچ جان نگران نباش! هیلاری عزیز جوابت را اساعه خواهد داد. البته می‌دانی که، سرش خیلی شلوغ است! تمام مدت گوش‌به‌زنگ نشسته که شاید از داخل ایران “ندا”یی برسد. همین‌که نامه‌ی شما را می‌خواند خودش هنر است!