اینبار جناب پرزیدنت در نیویورک منکر وجود همجنسگرا در ایران نشد اما از آنجایی که معتقد است حرف مرد یکی است فرمود: ممکن است چنین افرادی در ایران باشند ولی از اعتراف به همجنسگرا بودن خود شرمسار هستند! بعد از چهار سال ایشان اینهمه ترقی فرمودند. اگر سی سال به او بدهیم و هر چهار سال یک خبرنگار از او در اینمورد سئوال بکند به ترتیب، احتمال شندین این جوابها خواهد بود:
– ممکن است چنین افرادی در ایران به دنیا آمده باشند اما همه به خارج سفر کردهاند.
– ممکن است چنین افرادی از خارج به ایران سفر کرده باشند اما اعتراف نمیکنند در ایران به دنیا آمدهاند.
– چند تا بود که چون نظام دادگستری ما مستقل است اعداماشان کرد. ممکن است تعدادی مانده باشد که از دادگستری خجالت بکشند.
– شما فکر میکنید مشکل جوانان ما مسئله همجنسگرایی است؟ دولت چکار دارد کی کی را بغل میکند.
– …
– …
– …
– بله خداوند تبارک و تعالی بعضی وقتها از دستاش در میرود( هه هه هه نعوذبالله) این سئوالها مال دوران جوانی بود که ما میامدیم نیویورک. حالا اگر هم در ایران چنین افرادی بوده میبوده باشند سنی از آنها گذشته. اسرار خلقت است. به قول اون فیلسوف خارجی: خموش حافظ!(منظورش حافظ خودمون بوده) اسرار الهی نه تو دانی نه کس. ما همه شرمساریم در بارگاه الهی مگر اینکه آقا ظهور کند که ظهورشان نزدیک است!
