برهانالدین ربانی رئیس جمهور پیشین افغانستان و رئیس شورای عالی صلح این کشور در سن هفتاد و یک سالگی، در آستانهی روز جهانی صلح در جلسهای به منظور صلح در حال سلام و احوالپرسی با شخصی که در دستارش بمب داشت و آنرا منفجر کرد کشته شد.
اینکه برهانالدین ربانی که بود و چه کارنامهای دارد کار تاریخ و مردم افغانستان است اما اندیشیدن به گروه و افرادی که: نه صلح جهانی سرشان میشود،
نه امن خانه،
نه زن،
نه بچه،
نه سلام،
نه احوالپرسی
نه دست دادن،
نه دستار،
نه…
وفقط و فقط میمیرند و میکشند
کار همهی ماست. از نظر من هر تفکری که درد و رنج و مرگ برای انسان به ارمغان بیاورد محکوم و بی ارزش است.
قادر جان سلام از راه دور می بوسمت.وبلاگت عالی است.ادامه بده .کار جالبی کرده ای.بخش ادبیات و هنر را فعال تر کن .پس چرا البعثت هدایت را نگذاشته ای؟بگذار ایرانی ها بفهمند چه بلا یی به سرشان امده است .متا سفانه بالا خانه خیلی ها هنوز خجسته میزند .باز هم بوس .موفق باشی.
بد بخت ربانی.چه ادم نازی بود. دلمان گرفت.تاریخ بشر پر از کثافت بوده است .یکروز بنام بت یک روز بنام پول و یک روز بنام دین.اری این چنین است ای شریعتی!
در این مورد با شما نه تنها همزبان بلکه همدلم که همدلی از همزبانی بهتر است.