اندک اندک دانه درشتاش میرسند. این هم شما و مسعود برجیان:
وبلاگنویسان در وبلاگشان، تصویری از خود را به نمایش میگذارند که دوست دارند در ذهن دیگران، اینگونه دیده شوند. مثلاً من دوست داشتم در ذهن مخاطبانم، روشنفکری عمیق و نویسندهای توانا جلوه کنم. در مطالب وبلاگی میکوشیدم چنین تصویری را از خود عرضه کنم. اگر چنین تصویری، با خود واقعی نویسنده، منطبق بوده و تصویری دروغین و ساختگی و متظاهرانه نباشد، این رفتاری منفی نیست. اما در مورد من، مسأله این بود که این تنها بخشی از وجود من بود. بخش شوخ و شنگ و بذلهگوی من، هرگز در وبلاگ بازتابی نداشت. اما من در فیسبوک، به خود این مجال را دادم تا آن بخش واقعی اما بازننموده را نیز عرضه و تصویر مخاطب از خودم را بدینسان تکمیل کنم. .. مطلب کامل را اینجا بخوانید