آقای پرزیدنت اخیراً چهارده مشاور خود را یکجا عزل کردند. به نظر من کار درستی کردند. آدم وقتی چیزی را لازم ندارد چرا بیخودی به آن بچسبد؟ همینطوری خرجهای مملکت بالا میرود.
کابینه هم به نظر چیز زائد و طاغوتیای میآید. وزیر واقعاً چه صیغهای هست؟ واقعاً ما در مملکت اسلامی به وزیر و مشاور احتیاج داریم؟ مگر ما کافریم که «شاورهم فیالامر» داشته باشیم؟ پس امام غایب و نماینده برحقاش چکاره است؟
اگر ما بخواهیم به قرتی بازیهای زمان شاه و این غربیها بچسپیم تمدن خود ما کجا میرود؟
خانمها و آقایانی که به عزل و کناره گذاری وزیر و مشاوران رئیس جمهور اعتراض دارند یک کدامشان رئیس جمهور نبودهاند و تازه فکر میکردهاند رئیس جمهور را مردم انتخاب میکنند! فکرش را بکنید، رأی مردم را جلوی مشیت الهی گذاشتن! ارتداد نیست؟
آنقدر لی لی به لالای رأی مردم گذاشتند که آقا را مجبور کردند بزند در دهان آرا. والا حضرت امام هم فرمودند ما خادم مردم هستیم. امروزه به جرأت میتوانیم بگوییم که نظام جمهوری اسلام پیش قراول خادمان جهان است و توانسته است برای اولین بار نهاد ریاست جمهوری را از یوغ آرا و مشاور و مجلس و کابینه و غیره و ذالک رها کند.
