کشته شدن حاجی خدابخش شهبخش یکی از فرماندهان گروه جندالله با اینکه در نشریات ایران و جهان انعکاس زیادی پیدا نکرد یکی از خبرهای مهم بلوچستان بود. در این شکی نیست که دیر یا زود جندالله به نام این فرمانده خود عملیاتی را برنامه ریزی خواهد کرد. با توجه به روند عملیاتی جندالله آنها طوری عمل خواهند کرد که رکورد خود را بشکنند. برای من که بلوچستان و مردم و فرهنگ ایلیاتی آن را میشناسم اظهار عقیده در مورد ثبات و امنیت بلوچستان با جوانی که انشاء نویسی را یاد دارد فرق زیادی دارد. نظام جمهوری اسلامی با اعتمادی که به گروهی از بیسوادترین سیستانیهای استان به صرف شیعه بودن و مکتبی بودن آنها کرده فاجعهای به وجود آورده که سختترین تیشهها را خود به ریشه خود در این استان زده است. نظامی هر چند جنایت کار باشد قادر نخواهد بود در مقابل ملتی ناراض مقاومت کند. حد اکثری که نظام جمهوری اسلامی با خشونت خود در بلوچستان به دست خواهد آورد امنیت روز در خیابانهای شهرهای استان است. شبها استان و جادههایش در دست بی امنی است. در دست کشتارها و گروگانگیریهایی است که گزارش آنرا جایی نمیخوانید. جای تأسف است که ایران و جهان فقط به بمبهای انتحاری بلوچستان عکسالعمل نشان میدهند و کسی توجهی به اعدامها و فریادهای اعتراض آمیز مولوی عبدالحمید رهبر مذهبی استان نمیکند. مولویای که در سی سال گذشته بیشترین اعتراض و انتقاد را از طرف اپوزسیون بلوچستان تحمل کرد اما برای ایجاد امنیت چشمهای خود را بر بسیاری از جنایات رژیم بست و به امید تغییر و اصلاح و امنیت عمومی در بلوچستان صبر پیشه کرد.
