امردادماه، ماه خون و ماه جنون نظام رسیده است. از فردای استقرار خمینی خون ریزی چنان با عجله شروع شد که تو گویی رهبر مصتضعفان جهان سالها عطش خون را با خود حمل میکرده. متأسفانه اطرافیان او که امروزه قدرت و امکانات کشور را در اختیار دارند کمتر از او میل به خون ریزی ندارند. کشتار شصت و هفت «دوران طلایی» مرد بیماری است که دوران سیاه امروز حاصل آن است. باندِ مرگِ کشتار شصت و هفت، ریش سفید شده اما همچنان روسیاه است. آقایان با اینکه در یک قدمی گور قرار دارند هنوز حکم مرگ صادر میکنند. این بار با تأیید حکم اعدام شش تن به استقبال امرداد رفتهاند. این «آقا» کمتر از آن «آقا» خون آشام نیست، فقط کم میخورد و هر دم میخورد. تنوع طلب است وهر بار از یک استان میخورد. این بار نوبت تهران است. برخلاف هزاران نفری که در امرداد شصت و هفت گمنام ماندند نام این شش تن را قبل از اعدام، فریاد بزنیم:
علی صارمی
جعفر کاظمی
احمد دانشپور
محسن دانشپور
عبدالرضا قنبری
محمد علی حاج آقایی
