چائوشسكو در جريان ۲۴ سال حكومت مطلقه خود انواع مشقات را به مردم رومانی تحميل كرد. او در روز ۱۶ دسامبر صدای جرقهای كه در شهر تيميسوارا زده شد را نشنيد.
هنگامی كه ملتش در اعتراض به دستگيری كشيش لازلو توئكس مدافع اقليت مجار ترانسيلوانيا در اين شهر دست به تظاهرات زدند. چائوشسكو به ارتش دستور داد تظاهرات مردم را سركوب كند. صدها نفر از مردم كشته شدند.
چائوشسكو در تلويزيون از ارتش برای سركوب تظاهرات تقدير كرد. اما در فردای آن روز هنگامی كه در بالكن كاخ خود در بخارست قدم میزد فريادهای «مرگ بر چائوشسكو» را شنيد.
در روز ۲۱ دسامبر يك تظاهرات عظيم كارگری عليه رژيم ديكتاتوری كمونيستی چائوشسكو در مقابل مقر حزب كمونيست در شهر بخارست برپا شد. ارتش آتش گشود. بخارست به پا خواست. علیرغم سركوب شديد انقلاب مردمی در مقابل موج انقلاب ديگر كاری ازدست نيروهای امنيتی رومانی برنمی آمد.
در روز ۲۲ دسامبر وزير دفاع رژيم كمونيستی رومانی خودكشی كرد. «نابغه كاپات» خيلی دير متوجه واقعيت شد و در تلاشی مذبوحانه شتابان با همسرش بخارست را ترك كرد تا از كشور به اتفاق فرار كنند.
نیکولای چائوشسکو و همسرش النا در جاده فرودگاه پيتستی توسط نيروهای انقلابی دستگير شدند. پيكره اصلی ارتش به انقلاب پيوست و ۳ روز بعد در يك پادگان نظامی پايان سرنوشت چائوشسكو رقم خورد.
به اين ترتيب ، در روز ۲۵ دسامبر سال ۱۹۸۹ ميلادی، در روز جشن كريسمس، نيكلای چائوشسكو و النا همسرش پس از يك محاكمه كوتاه در حضور مردم تيرباران شدند. براساس، آمار رسمی در جريان انقلاب مردمی رومانی كه ظرف يك هفته رژيم ديكتاتوری چائوشسكو را سرنگون كرد ۱۱۰۴ نفر از مردم توسط نيروهای امنيتی و ارتش رومانی به قتل رسيدند.
مردم پس از ۲۰ سال تحمل رنج و مشقت و زندگی مملو از هراس انتقام خود را گرفتند. اما اگر چائوشسكو زودتر متوجه تغيير زمانه شده بود و واقعيت پيرامون خود را درك كرده بود ، شايد پايان كار او با خون ختم نمی شد.
آخرین نطق او را ببینید و اعتراض و هو کردن مردم را:
