اوباماجان!
خطاب به من و رهبرم پیام داده بودی. دمت گرم. الحق که اهل تغییری. این پدر و مادرم پایشان لب گور است اما دل نمیکنند و میخواهند بیایند مرا ببینند. تغییری بده قبل از آنکه اجل برسد، ویزایشان برسد. اینجا هم آنقدر لفت و لیسش ندهند که در مراسم انگشت نگاری عزرائیل بچسبد خِرِّشان را.
سعدی و بنیآدم و زندگی خوب و اینجور خرت و پرتها را که دربست با تو هم عقیدهام.
در مورد رهبرانم کمی زیادی اوباما هستی. تو فکر میکنی حضرت رهبر همانی است که در ایرانشهر پیاده راه میرفت و چپق دود میکرد؟ اخوی، برای خودش فرعونی شده سوار برملت. چپقها میکند چاق.
برادر! ریشی بگذار. تسبیحی بگیر دستت. باراک و اوباماییات را بگذار کنار. حسینیات را پر رنگ کن. زیارت امام رضایی برو. حیا کن. یوتوب را رها کن. به نزدیکی حوزه و کاخ سفید بیندیش، و الا چه پیامی؟ چه کشکی؟
برای اولین بار است وب سایت شما را می بینم. خیلی جالب است. این متن اوباما و آن عکس های آن مرد رفت که حسابی ما را خنداند.(هر چند که این خنده های تلخ از گریه بدتر است) موفق باشید. شروین
حیا کن یوتیوب را رها کن! لول!
درود دوست عزیز.
با تاخیر سال نو مبارک!
پیروز باشی
بابا ايوالله، سال نو مبارک. سلامت باشی.
در بالاترین و بلاگ نیوز لینک داده شد