جناب وزیر بهداشت فرمودند: امام هشتم كه درباره زندگي‌اش گفته‌اند هر روز هزار ركعت نماز مي‌خواند، هر سه روز يكبار قرآن را ختم مي‌كرد…
بسیار طبیعی است که نمازی که آن بزرگوار میخواند با نماز جنگی و شلاقی بنده که نه رکوعش معلوم است و نه سجدهاش فرق داشته باشد. جسارت نباشد و کم نگفته باشم هر رکعتش با توجه به رکوع و سجده و قیام و قعود و تشهد و سلام و صلوات و وردهای جانبی همراه با خضوع و خشوع اماموارانه حداقل دو دقیقه طول میکشیده. هزار رکعت به احتساب ریاضیات جدید و قدیم میکند دوهزار دقیقه. ساعت را با شما همان سرِ مایه شصت دقیقه حساب بکنم دوهزار دقیقه تقسیم بر شصت میکند سی و سه ساعت و خوردهای. سه روزی یک ختم قرآن میکند روزی ده پاره خواندن. عمه جان که به سرعت برق میخواند و در معنیش غور نمیکند نیمساعت میکشد یک پاره را تمام کند. خاکم به دهان آن بزرگوار مثل عمهجان هم تلاوت فرموده باشد روزانه پنج ساعت هم صرف قرآن میشده که در کل میشود سی و هشت ساعت و خوردهای در شبانه روز. سبحان ربیالاعلی، حضرت حق چه امامان بزرگوار و چه وزرای بهداشتی عنایت کرده به ما.
سبحان ربیالاعلی
November - 11 - 2008
ای ول. سطر آخر رو معرکه اومدی.
عبدالقادر جان سلام
قماش همان هایی که “درباره ی زندگی اش گفته اند”، گفته اند که حضرت خلیفِ دوم رضی الله عنه بالای منبر رسول الله، کلام الله را خاک به دهانم آن قدرعین واقع (همان طوری که حضرت جبرئیل از آن بالا بالاها آمده بود به کره خاکی تا درِ گوش رسول خدا بخواند) نخواند تا عوام چنان با شمشیرِ گفتمان اصلاحش کردند که آن بزرگوار همان بالای منبرِ مرادش از فرط خضوع و بنده پروری فرمود که زنان عامی پرده نشین، قرآن بهتر از خلیف خدا و رسولش همی دانند و خوانند. و البته شیطان شکر خورده باشد پا در حوالی مسجد رسول خدایش گذارد و گاها به منبر و روضه که مابینش دروازه ی بهشت است سر بزند و حرف توی دهان این و آن گذارد.
عزیزم، فکر می کردم اگر روزی مولوی عبدالحمید بشود مقام معظم خلافت و رهبری و همین مولوی نارویی زندان دیده و شکنجه کشیده ی خودمان مثلا بشود رئیس خبرگانی، مجمع تشخیصی چیزی، یا عبدالمالک خان ریگی سلمّه الله بیاید جای آیت الله خلخالی رحمه الله اوضاع چه می شود؟ برای قم استاندار حزب اللهی می گذارند؟ یالابد کمترین ميزان ورودي به زندان را در مقايسه با ديگر استان‌ها قم خواهد داشت. حتما حضرت رهبر سابق می تواند برگردد مشهد و یک مسجدی بسازد درندشت یا نه در همان صحن جامع رضوی علیه السلام نماز جمع و جمعه بخواند و اشک بریزد؟ مگر نه آن است که مقامات فعلی، قبل انقلاب فرشته های روی زمین بودند؟
حتما هزار سال پیش که در ایران حاکم و محکوم جایشان برعکس بوده و اکثریت فعلی اقلیت، اجداد حضرت رهبر به خوشی و خرمی در کنار حکام پالوده می خورده اند و به ریش من و شما می خندیده اند که “آن قماش که درباره ی زندگی این و آن گفته اند”، تاریخ را آن طوری که حال کرده اند نوشته اند و فکر کرده اند گوش من و شما دراز است بلانسبت.
قربانت
حامد