کاش همهی اکبرها اکبر گنجی بودند. نود روز نمیخوردند و نمیمردند و مانیفیست مینوشتند. حیف بعضی از اکبرها محمدی هستند، نه روز که نخورند میمیرند.
کاش زودتر این اکبری که اکبرتر از آب درآمده صدای آیتالله منتظری و سعید حجاریان و سروش را به گوش غرب برساند. ملت ما موش آزمایشگاهی است.آن آیتالله نشد آیتالله دیگری آن قرائت نشد قرائت نرمتری.
ما تنها ملتی هستیم با چند هزار سال سابقهی تاریخی که از یک سوراخ چند بار «مار» ما را میگزد.