Abdol Ghader Balouch – عبدالقادر بلوچ

آزاده حداد عادل دختر حداد عادل گفت هنگامی که پس از زندگی در کشورهای ژاپن و آمریکا قصد بازگشت به ایران را داشته از طرف اساتید و دوستان به او پیشنهاد می‌شد که به ایران بازنگردد. وی اظهار تعجب کرده و گفته است «برای من جای سوال بود که چرا دنیا چنین نگاهی به ایران و جامعه ایرانی دارد»

به عرض همشیره گرامی برسد که نباید خودتان را ناراحت کنید. اساتید و دوستان شما احتمالن شما را با خانم نسرین ستوده یا مرضیه وفامهر و شاید هم با پیمان عارف که دیروز شلاق خورد اشتباهی گرفته‏اند. ممکن است فکر کرده‏اند سرکار منصور اسانلو هستید. در خارج چون مثل داخل سانسور نیست و ما از همه چیز خبر می‏شویم دوستان ازشدت نگرانی دقت نمی‏کنند که چه کسی دارد به ایران برمی‏گردد، تا اسم ایران را می‏شنوند می‏گویند: وای ترو خدا نرو.

شما خیلی کار خوبی کردید که برگشتید. ایران که خبری نیست. اگر هم شک دارید از ابوی گرامی بپرسید. در خاتمه برای اینکه اعصابتان سر جایش بیاید این شعر پدر گرامی‏اتان را که برای حضرت رهبر سروده‏اند به اتفاق خانواده بخوانید و صلوات بفرستید.

ای دو چشمانت چراغ شام يلدای همه

آفتاب صورتت خورشيد فردای همه

ای دل دريايی‌ات كشتی نشينان را اميد

وی نگاه روشنت فانوس دريای همه

ای بيان دلنشينت بارش باران نور

وی كلام آتشينت آتش نای همه

خنده‌های گاه‌گاهت خنده خورشيد صبح

شعله لرزان آهت شمع شبهای همه

قامتت نخل بلند گلشن آزادگی

سرو سرسبزی سزاوار تماشای همه

گر كسی از من نشانی از تو جويد،گويمش

خانه‌ای در كوچه باغ دل، پذيرای همه

لاله زار عشق يكدم بی گل رويت مباد

ای گل رويت بهار عالم آرای همه

منبع هم اینجاست

عکس هم تزیینی است و ربطی با بخور بخور ندارد. برای رفع نگرانی از اساتید و دوستان  آزاده حداد عادل گذاشتمش

بعد از تحریر خواهش از آزاده حداد عادل:  خستگی سفر را بیرون کنید. بعد از نهار نیمساعتی استراحت بفرمایید و بعد اینجا کلیک بفرمایید و این مصاحبه خانم مسیح علی‏نژاد را با پیمان عارف ببنید

یک کامنت: اشاره‌ای جسته‌گریخته به عقب‌ماندگی ایران

ایران، چهارراه سرنوشت

در باره‌ی علل عقب‌ماندگی ایران، چند پژوهشگر ایرانی حرف‌های جدی‌ای زده‌اند مثل جواد طباطبایی، آرامش دوستدار (تز دین‌خویی)، علی میرفطروس (تز چهارراه سرنوشت)، جمشید بهنام، ماشاالله آجودانی… و فراوان مقاله‌هایی که در این باب از سوی دیگران نگاشته شده. گذشته‌ از شرایط روانی ملت‌ها و موقعیت‌های اقتصادی و ضمناً نوع حکومت‌های وقت با گرایش به هجوم و تسخیر، موقعیت استراتژیک ایران و “چهارراه” بودن آن هم اهمیت دارد. ایران سرزمینی بوده در حد فاصل قلمرو اعراب مسلمان، ترک‌ها، مغول‌ها و اینان برای یورش، مجبور بوده‌اند اول از خاک ایران بگذرند.

افسانه‌سازی تاریخی

 در باره‌ی دیدگاه زیباکلام هم می‌شود گفت چیزی است در حد “خود کم بینی” و خودزنی فرهنگی. متاسفانه تحقیر خود در بین ما مردم فراگیر است که خود از تبعات فرهنگ شهیدساز و سوگوار شیعی‌ست، با تلاش موازی تفکر مارکسیستی حزب توده. طبعاً تاریخ باستان ایران -مثل تمام ممالک-  تا حدی آلوده به خرافات است، اما… بقیه را اینجا بخوانید

حکم ۷۴ ضربه شلاق برای پیمان عارف، عضو زندانی جبهه ملی ایران امروز، یکشنبه ۱۷ مهر ماه ۱۳۹۰ در زندان اوین تهران اجرا شد.

سمیرا جمشیدی، همسر پیمان عارف درگفت‌وگو با وب‌سایت «خانه حقوق بشر ایران» با تایید این خبر گفت که این حکم هم‌زمان با پایان دوره‌ محکومیت وی و قبل از آزادی او اجرا شده است.

دادگاه انقلاب تهران این فعال سیاسی را به اتهام توهین به ریاست جمهوری به ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده بود. وی همچنین به «یک سال حبس تعزیری و محرومیت مادام‌العمر از حرفه روزنامه‌نگاری و عضویت و فعالیت در احزاب سیاسی» محکوم شده بود.

در حالی که سمیرا جمشیدی، می‌گوید که وضعیت روحی همسرش «خوب» است، گزارش‌های رسیده حاکی از این است که وضعیت جسمی وی خوب نیست و کمرش…بقیه را اینجا بخوانید

خبرگزاری هرانا – با گذشت بیش از ۵ سال از بازداشت آقای سید حسین کاظمینی بروجردی که به دلیل دفاع قاطعانه از منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر زندانی گردید، وی دچار حمله قلبی شدید شده و این بیماری منجر به آب آوردن ریه وی شده است. مقامات امنیتی به درخواست‌های مسئولین زندان اوین در ارتباط با لزوم بستری شدن ایشان در یک بیمارستان مجهز پاسخ رد داده‌اند.

آقای کاظمینی بروجردی به دلیل دفاع از جدایی دین از حکومت در ایران و حمایت از برقراری صلح در خاورمیانه و از همه مهم‌تر فراخواندن مقامات ایران در پایبند بودن به تعهدات بین المللی، با گذشت بیش از ۱۸۲۵ روز متوالی، همچنان در حبس به سر می‌برد.

او در تاریخ ۸ اکتبر ۲۰۰۶ به شیوه بیرحمانه‌ای توسط نیروهای امنیتی و یگان ویژه در منزلش سرکوب و دستگیر شد. اعضای خانواده و صد‌ها تن از هوادارانش که… بقیه را اینجا بخوانید

با توجه به اینکه ولی امر مسلمین جهان امر فرموده‌اند که ماجرای اختلاس سه هزار میلیارد تومانی بیشتر از این در رسانه‌ها کش پیدا نکند، از آنجا که ما جزو مسلمین جهان نیستیم که بخواهیم با فرموده‌های ایشان لج‌بازی کنیم، بنابراین مساله را کش نمی‌دهیم. تنها مساله کوچکی که باقی می‌ماند این است که با کش دادن یا کش ندادن ماجرای اختلاس در رسانه‌ها، سه هزار میلیارد مذکور به جای خود برنمی‌گردد و ممکن است بعضی از بدخواهان بگویند «زکی، این حرفا واسه فاطی تنبون نمی‌شه!» که این امر خود بطور جداگانه با امور مهمی چون فاطی (حوزه استحفاظی کماندوهای بسیج)، تنبون (منطقه تحت نظر حوزه علمیه) و زکی (مردم) در ارتباط است و وارد خطوط قرمز می‌شود. از این رو بهتر است برای آن هم چاره‌ای اندیشیده شود تا دهان دشمن و در راس آنها بی‌بی‌سی فارسی بسته شود.

از آن‌سو با توجه به اینکه سه هزار میلیارد مذکور تا به حال از هضم رابع عزیزان مستقر در سپاه، بسیج، دفتر ریاست جمهوری، روحانیون معزز و مسئولان تشنه‌ی خدمت هم گذشته است باید به دنبال راه‌هایی برای کسب درآمد و برگرداندن وجه مذکور به جیب ملت گشت. خوشبختانه با توجه به پتانسیل قوی ایران اسلامی روش‌های بسیاری برای کسب درآمد وجود دارد که در ادامه به چند نمونه اشاره می‌شود…بقیه را اینجا بخوانید

در حالی که یک مقام جمهوری اسلامی گفته است سالانه ‌٢٠ درصد به جمعيت زندان‎ها اضافه مي‌شود كه سه برابر بيشتر از ظرفيت زندان‌هاست، یک رسانه‌ حقوق بشری از قتل فجیع یک زن زندانی در زندان قرچک ورامین خبر داده است.

فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، با انتشار اطلاعیه‌ای خبر داده‌اند که روز چهارشنبه ۶ مهرماه زندانی ملیحه مشهدی معروف به دنیا حدودا ۴۳ ساله در سالن ۶زندان قرچک ورامین که در اثر ضربات وارده به سر وی دچار خونریزی شده بود به قتل رسید.

بر این اساس، زندانی ملیحه مشهدی روز سه شنبه ۵ مهر ماه در سالن ۴ زندان قرچک ورامین توسط باند مافیای زندان که تحت امرمسئولین زندان عمل می‌کنند به قصد… بقیه را اینجا بخوانید

دیروز در جستجوی قوانین روزنامه‏نگاری به زبان سوئدی و انگلیسی به این قوانین به زبان فارسی روی نت رسیدم. لطفا یکی لطف کند و به دست “روز” و “روز” نامه‏نگاران برساند. انگار که ایشان “مهمتر“ از آن هستند که به سرچ این اطلاعات بپردازند… مطلب کامل را اینجا بخوانید

جمعه هشتم اکتبر مراسم گرامیداشت کشته شدگان سال شصت و هفت با عنوان «دادخواهی قربانیان خشونت سیاسی در جمهوری اسلامی» در پاریس برگزار شد. در این مراسم که به همت «کمیته ضد سرکوب شهروندان ایرانی» شکل گرفته بود، تعدادی از فعالان سیاسی و بازماندگان آن سال‌ها سخنرانی کردند. این سخنرانان که از طیف‌های مختلفی دعوت شده بودند عبارت بودند از میهن جزنی، رضا اکرمی، رضا معینی، رضا علیجانی و ایرج مصداقی.

در جریان اعدام‌های گروهی تابستان سال شصت و هفت، هزاران زندانی سیاسی که عمدتا از گروه‌های چپ و سازمان مجاهدین خلق بودند در زندان‌های اوین و گوهردشت اعدام شدند. تعدی از این اعدام شدگان در بهشت زهرا و تعداد بیشتری در گورهای دسته جمعی در خاوران تهران مدفون هستند.

مراسم یادبود با یک دقیقه سکوت به یاد کشته شدگان این اعدام ها آغاز شد. سپس «ایرج مصداقی» از هواداران سازمان مجاهدین خلق و از بازماندگان کشتار سال ۶۷ زندان گوهردشت اولین سخنرانی را انجام داد. مصداقی در صحبت‌های خود ضمن نمایش اسلایدهایی از زندان‌های اوین و گوهردشت بر این نکته تاکید کرد که برای محاکمه عاملان و آمران این کشتار بیش از هر چیز نیاز به مستند‌سازی و جمع آوری اطلاعات وجود دارد، اتفاقی که به نظر وی نیاز امروز جامعه ماست. مصداقی همچنین گفت که با مطالعه‌ای که انجام داده توانسته فهرست اسامی بسیاری از این اعدام شدگان را جمع آوری کند.

دومین سخنران این مراسم «رضا علیجانی» بود. علیجانی روزنامه نگار، فعال سیاسی و ملی مذهبی است که در سال‌های دهه شصت در «اوین» زندانی است. علیجانی در سخنان خود اعدام زندانیان سیاسی در سال های شصت را «هولوکاست ایرانی» نامید و آن را بالاترین نقطه منحنی خشونت در تاریخ ایران دانست. وی با تاکید بر اینکه مطلقه بودن و پاسخگو نبودن حکومت دلیل به وجود آمدن این فجایع است با بررسی راه های مختلف برخورد با این اتفاق تاکید کرد که کشتارهای دهه شصت باید تبدیل به نماد اوج خشونت در وجدان عمومی جامعه شود. علیجانی این را تنها راه پرهیز از تکرار چنین فجایعی دانست.

«رضا معینی» مسوول میز ایران، افغانستان و تاجیکستان سازمان گزارشگران بدون مرز در سخنان خود خواستار همگرایی و توافق ملی بر سر روشن شدن ابعاد این ماجرا و محاکمه عاملان و آمران این جنایت در دادگاه های علنی شد. وی این همگرایی را پیش شرط لازم دانست و تاکید کرد در صورتی که مجامع بین المللی بخواهند راسا نسبت به این امر اقدام کنند ممکن است مانند افغانستان و کامبوج عدالت قربانی صلح و امنیت بین المللی شود.

چهارمین سخنران این مراسم «رضا اکرمی» در سخنان خود با ذکر این نکته که کشتار ۶۷ بزرگترین فاجعه تاریخ معاصر ایران است، از اصلاح‌طلبان و اپوزیسیون فعلی که در آن زمان در راس قدرت بودند خواست تا در روشن شدن ابعاد این فاجعه پیشقدم شوند… بقیه را اینجا بخوانید

پایگاه خبری فعالان حقوق بشر و دموکراسی در ایران اعلام کرد بر اساس این خبر رییس دارالقرآن بند 2 در این زندان به مذهب زندانیان کرد اهل تسنن توهین کرده و آن ها را «حیوان» خطاب کرده است. همچنین گفته می شود او زندانیان عادی و شرور را علیه زندانیان سیاسی کرد تحریک کرده و آن ها را به کار اجباری واداشته است.

به دنبال امتناع زندانیان کرد از انجام کار اجباری به آن ها حمله شده و پس از درگیری دو تن از آن ها به سلول انفرادی و سپس بند 6 زندان گوهر دشت منتقل شده اند.
پس از این اتفاق زندانیان سیاسی کرد اعلام کرده اند تا زمانی که حقوق اولیه آن ها به رسمیت شناخته نشود به اعتصاب خود ادامه خواهند داد.
دربارۀ این رویداد با کاوه قریشی، روزنامه نگار کرد ساکن آلمان گفت و گو کردیم. 
کاوه قریشی دربارۀ هویت زندانیانی که اعتصاب کرده اند، گفت: این 26 نفر زندانیان عقیدتی هستند که به خاطر داشتن عقاید مذهبی زندانی شده اند. آن ها بر سر وابستگی و نزدیکی به گروه های افراطی مذهبی در سال های گذشته در برخی شهرهای کردستان و آذربایجان غربی بازداشت شده اند که آن ها را از زندان های این استان ها به زندان رجایی شهر منتقل کردند.
او تعداد زندانیان عقیدتی کرد در زندان رجایی شهر را بین 30 تا 40 نفر دانست که در میان آن ها شش نفر به اتهام مشارکت در ترورهای زنجیره ای سال 1386 از جمله ترور امام جمعۀ سنندج بازداشت شده اند.
این افراد وابسته به گروه… بقیه را اینجا بخوانید و بشنوید

جنبش اعتراض به وضعيت اقتصادی و نابرابری اجتماعی در آمريکا در جذب پشتيبانان خود، حتی در ميان مقامات حکومتی، موفقيت‌های تازه‌ای کسب کرد.

به گزارش رويترز، باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا و جو بايدن معاون وی، به رنجش و خشمی که در حال حاضر بخشی از مردم آمريکا را در برگرفته پی برده‌اند.

باراک اوباما در مورد اعتراضات مردمی در آمريکا گفت: «اين تظاهرات نشان‌دهنده شک و ترديد گسترده‌ای است که در مورد کارکرد دستگاه اقتصادی کشور ابراز می‌شود.»

جو بايدن نيز در اين‌باره گفت: «آمريکايی‌ها فکر می‌کنند که سيستم اقتصادی ناعادلانه است.»

از زمان آغاز جنبش “تسخير وال استريت” از روز ۲۶ شهريورماه سال جاری (۱۷ سپتامبر) تاکنون، اعتراضات در شهرهای آمريکا چندين برابر شده است. در اين مدت گردهمايی‌هايی در شهرهای تمپا، ترنتون، جرسی سيتی، فيلادلفيا، نورفلک، شيکاگو، سنت لوئيز، هوستون، سن آنتونيو، آستين، نشويل، پورتلند، سياتل و لس آنجلس، برگزار شده است.

اتحاديه‌های صنفی و دانشجويان نيز به صف معترضان پيوستند؛ موضوعی که نشان‌دهنده رشد جنبشی است که همچنان ادامه دارد

در تظاهرات چهارشنبه ۱۳ مهر (پنجم اکتبر) در ميدان فولی منطقه منهتن نيويورک، اتحاديه‌های صنفی و دانشجويان نيز… بقیه را اینجا بخوانید

همه شما شاهدید که من شخصاً کرزای را دوست دارم. اما این دوستی سر جای خودش محفوظ، طنز راه خود را می‏رود. این را خود پرزیدنت هم می‏داند و چه بسا از مزاخ ما خنده بر لب او هم بنشیند:

آقای کرزی در مصاحبه با بی بی سی فقدان امنیت در افغانستان را یکی از بزرگترین کمبودهای دولت خود عنوان کرد.

خوب این شفاف سازی خوب است چون ما تا به امروز این واقعیت را نمی‏دانستیم و چه بسا عده‏ای فکر می‏کردند یکی از بزرگترین کمبودهای دولت او چغندر قند است.

رئیس جمهوری افغانستان در این گفت و گو گفت: تشکیل نیروی امنیتی در داخل افغانستان مدتها پیش از این باید انجام می‏شد.

در اینجا باید پرزیدنت منظورش را از اصطلاح «ازمدتها پیش» روشن می‏کرد چون ذهن آدم تا زمان اعلیحضرت امان‏الله خان هم می‏رود.

حامد کرزی در جریان این گفتگو با اشاره به حملات  اخیر و هدف قرار دادن نیروهای ناتو گفت این “نقطه ضعفی جدی است” که طالبان می‏تواند چنین حملاتی را انجام دهد.

واقعاً ممنونم از جناب کرزای، من تا همین دیروز فکر می‏کردم همه اینها شوخی است.

پرزیدنت کرزای ریشه این مشکلات را “در خارج از کشور” دانست و انگشت اتهام را متوجه پاکستان کرد.

احتمالاً حامد کرزای می‏داند که جمهوری اسلامی از انگشت خوشش نمی‏آید مخصوصاً انگشت اتهام و الا پرزیدنت هوشیار افغانستان می‏داند ریشه‏ای در منطقه نیست که به ریش نظام وصل نباشد.

رئیس جمهور افغانستان اعتراف کرده که گفتگو با طالبان پس از ترور برهان‏الدین ربانی، با مشکلاتی جدی روبرو شده است.

نه بابا؟ اصلاً فکرش را هم نمی‏شد کرد! حیف شد.

آقای کرزی در عین حال گفته است: «جایی را پیدا کنید، ما حاضر به گفتگو با شما خواهیم بود.»

پاکستان خوب است؟ ایران چطور؟

حامد کرزی ناکامی در مقابله با فساد مالی در افغانستان را یکی دیگر از ناکامی‏های دولت‏اش عنوان کرد! ولی کشورها و دولت‏های خارجی را در گسترش آن مقصر دانست.

در مورد ناکامی در مقابله با فساد مالی پرزیدنت  باید به فکر مالی خودش باشد و نباید خودش را زیاد ناراحت کند. اینهمه ناکامی هست اینهم بالاش. با همه دوستی‏ای که با جناب کرزای دارم و علیرغم دشمنی با نظام جمهوری اسلامی باید بگویم در فساد مالی مملکت ما خودکفاست. ما میلیاردهای خودمان را نمی‏گذاریم برویم سراغ صنار سه شاهی‏ای که می‏ماند در افغانستان.

آقای کرزی در این مصاحبه گفته است در سال ۲۰۱۴  از قدرت کناره گیری خواهد کرد.

جواب ایشان نباشد اما دوصد گفته چون نیم کردار نیست.

 او در این مصاحبه گفته است: درباره جانشین‏اش اقداماتی انجام داده است.

من احمق تا همین حالا فکر می‏کردم در افغانستان رئیس جمهور با انتخابات برگزیده می‏شود!

بعد از تحریر: عکس تزئینی است. پرزیدنت کرزای مجبور شده با این دو دشمن ملت افغانستان عکس بگیرد. ناراحتی از صورت پرزیدنت کرزای هویداست اما آن دو دشمن به ریش چه کسی می‏خندند والله اعلم بالصواب.