یزید ابن معاویه رهبر رژیم اسلامیِ زمان خود بود. در آن رژیم هم آیات عظام و علمای گرام عمامه اندر عمامه حضور داشتند. رهبر حکم حکومتی می داد و هاشمی شاهرودی و مرتضوی و سرداران سپاهِ ریز و درشتش اجرا می کردند. رهبر مستضعفان جهان و خلیفه ی مسلمین آن زمان، با استفاده از فتوا، به یک لباس شخصی انگیزه داد تا مخالفِ دگراندیشِ او را بکشد. بعد کمیته ی حقیقت یاب تشکیل داد و پیام تسلیت فرستاد و سوگواری را غلیظ کرد. هزار و چهارصد سال گذشته. در، هنوز بر همان پاشنه می چرخد:
جا دارد سوگوار باشیم.
جا دارد سوگوار باشیم.
